überhaben
vt
1)
er hat den Mántel über — ён накі́нуў паліто́
2)
er hat es über — разм. гэ́та яму́ надаку́чыла [абрды́ла]
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)