Вурзґаўка ’дзіцячая цацка, буркаўка’ (в.-дзвін., Шатал.), ву́рзгалка ’тс’ (КСП). Ад ву́рзґаць ’утвараць гук, падобны на гудзенне’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

sáhnig

a

1) падо́бны да вяршко́ў

2) тлу́сты (пра малако)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

ínkongruent

a

1) матэм. не падо́бны, няро́ўны

2) грам. недапасава́ны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Лубе́ць ’цвярдзець’ (Юрч. Вытв.). Відавочна, ад прыметніка *lubъ‑jь, як лубяне́ць — ад лубяны́ ’цвёрды, нягнуткі, падобны да лубу’ (ТСБМ).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Піжа́сты ’пярэсты’ (Сцяшк. Сл.), ’пра сукенку ў вялікія каляровыя палосы ці плямы’ (Варл.)· З польск. pierzasty ’падобны да пер’я’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

здараві́ла, ‑ы, ж.

Разм. Тое, што і здаравяка. Здаравіла, падобны на Геркулеса, глядзеў на іх, студэнтаў, як бы звысака. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

брыжа́сты, ‑ая, ‑ае.

З брыжамі. // Які мае край, падобны на брыжы. Справа, як затока, выступала цёмная брыжастая сцяна бору. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вастрапле́чы, ‑ая, ‑ае.

З вузкімі худымі плячамі. З-за стала вылез вастраплечы Малькевіч, падобны на ястраба з абсечанымі крыламі. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ара́нжавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае чырвона-жоўтую (адну з сямі асноўных колераў спектра) афарбоўку; падобны да колеру апельсінаў. Аранжавае неба.

[Ад фр. orange — апельсін.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ашкляне́лы, ‑ае.

Які стаў падобны на шкло; застылы (пра вочы). Ашклянелыя вочы забітых пазіралі безнадзейнасцю смерці ў далёкае неба. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)