пало́ній, ‑ю, м.
Спец. Радыеактыўны хімічны элемент, мяккі серабрыста-белы метал, падобны па сваіх уласцівасцях на тэлур і вісмут.
[Названы ў гонар Польшчы; лац. Polonia.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)