улада́рны, -ая, -ае.

1. Які валодае правам наследавання ўлады.

У. князь.

2. Схільны загадваць, падначальваць сабе; які выражае загад, здольны рабіць моцны ўплыў на каго-н.

У. характар.

У. голас.

3. перан. Неадольны, усемагутны.

У. наступ вясны.

Уладарная сіла натхнення.

|| наз. улада́рнасць, -і, ж. (да 2 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эліксі́р, -у, м.

1. Выцяжка з раслін або моцны настой на спірце, кіслотах і пад., ужыв. ў медыцыне, касметыцы.

Рамонкавы э.

2. перан. Пра тое, што бадзёрыць, дае тонус жыццю.

Узбадзёрыцца эліксірам.

◊

Эліксір жыцця — чарадзейны напітак, які імкнуліся атрымаць алхімікі для таго, каб захаваць маладосць.

|| прым. эліксі́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

únsinnig

a

1) бяссэ́нсавы, безразва́жны

2) мо́цны, страшэ́нны (напр. боль)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

БРОМІСТАВАДАРО́ДНАЯ КІСЛА́ТА , раствор бромістага вадароду ў вадзе, HBr. Бясколерная вадкасць, якая пры захоўванні жаўцее (акісляецца з утварэннем брому), шчыльн. (65%-ны раствор) 1767,5 кг/м³. Моцная аднаасноўная кіслата, моцны аднаўляльнік. Солі броміставадароднай кіслаты — браміды. Выкарыстоўваюць як каталізатар у арган. сінтэзе.

т. 3, с. 259

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

містра́ль

(фр. mistral)

моцны, халодны паўночна-заходні вецер, які дзьме (асабліва зімой) з гор на міжземнаморскім узбярэжжы Францыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

параксі́зм, ‑у, м.

1. Моцны прыступ якой‑н. хваробы або абвастрэнне яе, якое адбываецца перыядычна. Параксізм кашлю.

2. перан. Прыступ якога‑н. душэўнага ўзбуджэння, пачуцця і знешняя яго праява.

[Грэч. paraxysmós — узбуджэнне, раздражненне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Крамянчу́к ’моцны, здаровы хлапчук’ (ТС). Кантамінацыя крэмень (гл.) і хлапчук (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

burning​2 [ˈbɜ:nɪŋ] adj.

1. ве́льмі мо́цны, нясце́рпны (пра пачуцці);

a burning desire мо́цнае жада́нне

2. ве́льмі ва́жны, актуа́льны; пі́льны, во́стры;

a burning issue актуа́льнае пыта́нне

3. мо́цны, пяке́льны, пяку́чы (пра боль)

4. гара́чы, пяке́льны;

the burning sun пяке́льнае со́нца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

но́ский

1. (прочный — об одежде, обуви и т. п.) мо́цны; но́скі;

2. / но́ская ку́рица нясу́чая ку́рыца; (несушка) нясу́шка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бу́йны​I разм.

1. (неспакойны, нястрыманы, дзёрзкі) úngestüm, toll, wild, stürmisch, únbändig;

2. (моцны, нястрыманы) verwégen, stark, héftig

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)