blue baby

дзіця́, наро́джанае зь сі́няй ску́рай (сіню́хай)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

bundle up

цёпла апрану́цца, аху́таць, заху́таць (напр. дзіця́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

не́як.

1. прысл. Нейкім чынам, спосабам.

Трэба н. дабрацца дамоў.

2. прысл. Аднойчы.

Н. вясной пайшлі рыбу лавіць.

3. безас., у знач. вык., з інф. Нельга, няма як (разм.).

Дзіця н. кінуць адно.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

сла́ўны, -ая, -ае.

1. Які набыў славу або варты яе; славуты.

Вера Харужая — слаўная дачка беларускага народа.

2. Харошы, прыемны, добры, які выклікае прыхільнасць, дае радасць.

Слаўнае дзіця.

С. дзянёк.

Слаўную пабудавалі хату.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

улаго́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак., каго (што).

Дагаджаючы чым-н., задобрыць, супакоіць, суцешыць.

У. дзіця падарункам.

У. калег жартамі.

|| незак. улаго́джваць, -аю, -аеш, -ае; наз. улаго́джванне, -я, н.

|| наз. улаго́джанне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Самура́й ’гарэзлівае дзіця’, перан. ’насякомае’ (Мат. Гом.). Тыпалагічна хутчэй першасным значэннем будзе ’насякомае’, потым ’гарэзлівае дзіця’. Тады з ⁺са‑мур‑ай, да кораня ‑мур‑, які ў мурашка, муравей (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

зба́лавацца, ‑луюся, ‑луешся, ‑луецца; зак.

1. Распесціцца, разбалавацца. Збалавацца ў раскошы. Збалавацца ад гультайства.

2. Стаць надта свавольным, гарэзлівым (пра дзіця).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́купаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Акунаючы ў ваду, асвяжыць; вымыць, памыць. Выкупаць коней у рацэ. Выкупаць дзіця ў начоўках.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пашавялі́цца, ‑вялюся, ‑велішся, ‑валіцца; зак.

Злёгку парухацца, паварушыцца. У калысцы пашавялілася дзіця. □ Ціхан быццам ачнуўся, пашавяліўся, але застаўся на месцы. Сташэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пе́шчаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад песціць (у 1–3 знач.).

2. у знач. прым. Капрызны, распешчаны. Пешчанае дзіця.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)