шост, шаста, М шасце, м.
1. У спорце — спецыяльная бамбукавая ці пластмасавая жэрдка, якая выкарыстоўваецца ў якасці апоры для скачкоў у вышыню.
2. Доўгая тонкая палка ці жэрдка. На беразе нас ужо чакалі чаўны. На іх стаялі хлопцы з вёсламі і шастамі. Няхай. У зямлю быў уваткнут высокі шост, а на ім вісеў вялікі чырвоны сцяг. Гарэцкі.
•••
Шастом галавы (носа) не дастаць гл. дастаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
entfállen
* vi (s)
1) выпада́ць; вы́лецець (з галавы́) (D – у каго-н.)
das Wort ist mir ~ — я забыў гэ́та сло́ва
2) (auf A) дастава́цца, выпада́ць (на долю)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
гастрапо́ды
(н.-лац. gastropoda, ад гр. gaster, -tros = страўнік + pus, podos = нага)
клас малюскаў, арганізмы з асіметрычным целам, укрытым ракавінай, якое складаецца з галавы, вантробнага мяшка, нагі; пашыраны ў морах, прэсных водах і на сушы; бруханогія.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
зені́т
[фр. zénith, ад ар. samt (urrás) = дарога галавы]
1) астр. пункт перасячэння нябеснай сферы з вертыкальнай лініяй, праведзенай уверх ад плоскасці гарызонту (проціл. надзір); 2) перан. вышэйшая ступень, вяршыня развіцця чаго-н. (напр. з. славы).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
mind1 [maɪnd] n.
1. ро́зум
2. ду́мка, по́гляд
3. па́мяць;
It slipped my mind. Гэта выскачыла ў мяне з галавы.
♦
to my mind на маю́ ду́мку, на мой по́гляд;
bear/keep in mind мець на ў ва́зе, па́мятаць;
change one’s mind пераду́маць;
make up one’s mind прыня́ць рашэ́нне, вы́рашыць
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
каро́на ж.
1. в разн. знач. коро́на;
ца́рская к. — ца́рская коро́на;
со́нечная к. — со́лнечная коро́на;
2. кро́на;
густа́я к. дрэ́ва — густа́я кро́на де́рева;
◊ к. з галавы́ не зва́ліцца (не спадзе́) — коро́на с головы́ не упадёт
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
хво́ры
1. прил., прям., перен. больно́й;
х. чалаве́к — больно́й челове́к;
~рае сэ́рца — больно́е се́рдце;
~рае самалю́бства — больно́е самолю́бие;
2. в знач. сущ. больно́й;
◊ валі́ць з ~рай галавы́ на здаро́вую — вали́ть с больно́й головы́ на здоро́вую
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
mústern
vt
1) агляда́ць
j-n von óben bis únten [von Kopf bis (zu) Fuß] ~ — разгляда́ць каго́-н. з ног да галавы́
2) вайск. рабі́ць (медыцы́нскі) агля́д
sich ärztlich ~ lássen* — прайсці́ (медыцы́нскі) агля́д
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
нача́льнік, ‑а, м.
Асоба, якая ўзначальвае што‑н., кіруе, загадвае чым‑н. Начальнік заставы .. поглядам ваеннага чалавека акінуў дзеда Талаша з галавы да ног. Колас. На голас афіцэра выскачыў з сянец дзяншчык, але начальнік махнуў яму рукой і той падаўся назад у хату. Лынькоў. Чырвоная шапка начальніка толькі мільгане на пероне, а потым і знікне за дзвярыма станцыі. Пестрак.
•••
Земскі начальнік — службовая асоба ў сельскай мясцовасці ў дарэвалюцыйнай Расіі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
слізгану́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.
1. Аднакр. да слізгаць.
2. Хутка, непрыкметна прайсці, прабегчы; хутка схавацца дзе‑н., шмыгнуць куды‑н. Кузя прапоўз некалькі метраў, слізгануў убок і нібы растварыўся ў зеляніне. Жычка. Тады, не разважаючы больш, .. [Тышкевіч] слізгануў з-пад абрыву ў ваду, зноў апёкся, аж захаланула сэрца, пайшоў па рэчцы, шукаючы адхонны бераг. Асіпенка.
3. Ссунуцца з чаго‑н., спаўзці, з’ехаць. Чорная коцікавая шапка слізганула з .. галавы [Андрэя]. Адамчык.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)