ува́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак.

1. каго-што. Аднесціся з увагай да чаго‑н., выканаць, здзейсніць што‑н. Мы ўважылі .. настойлівую просьбу [вартаўніка] і купілі яму .. бескурковую іжаўскую дубальтоўку. Брыль.

2. каго-што. Аказаць каму‑н. павагу, праявіць увагу да каго‑н. [Дзед Мікола:] — А ў мінулым годзе ведаеце, што прыдумалі? — Хто? — запытаў я. — Людзі нашага сяла. Юбілей мне наладзілі, уважылі старога на сямідзесятым годзе. Скрыпка. Як ні ўпіралася Поля, а прысесці да стала прыйшлося — трэба было ўважыць гасцей. Арочка. Дзед Дзяніс падтрымаў .. [маці]: не адведаць суседа, не ўважыць ласкай такую радасць, як прыход са службы, нягожа... Мележ. // каму. Зрабіць што‑н. у знак павагі, увагі. Не паслухаць старшыню сельсавета Хацяноўскі не мог, а ўважыць яму — не надта і ведаў як. Кулакоўскі.

3. каму. Зрабіць уступку, прыняўшы пад увагу што‑н.; уступіць. [Пан:] — Я табе тады на беднасць тваю ўважыў і на паслугу тваю, а ты што ж гэта? Галавач. [Васіліса:] Я ж цябе ведаю, ты яму не саступіш і ён табе не ўважыць. Гурскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

учыні́ць, учыню, учыніш, учыніць; зак., што.

Разм.

1. Зрабіць; правесці, арганізаваць. [Баец] ведаў ужо ўсю страшную гісторыю з бацькам, якую ўчынілі з ім фашысты. Дудо. Таварышы, — вымавіў рэдактар, — тут мы тут сапраўдны суд учынілі над нарысам Макара Шыянка, і мне, мабыць, трэба тут быць арбітрам. Сабаленка. Збіраемся мы звычайна учатырох: я, Санька, Міша і Косцік. А як збяромся, дык абавязкова нешта ўчынім. Ваданосаў. // У спалучэнні з назоўнікамі абазначае: выканаць, ажыццявіць тое, што выказана назоўнікам. Учыніць праверку. Учыніць крыўду. □ Часам.. [гракі і галкі] ўчыняць такі гвалт, такі гармідар, што чуваць ажно ў Міхалаве. П. Ткачоў.

2. Утварыць, зрабіць што‑н. нечаканае, непажаданае. Учыніць скандал. Учыніць пажар. □ Праз месяц пасля выхаду з Гарбылёў.. [партызаны] ўчынілі такое, чым можна, калі застанешся жывы, ганарыцца да скону дзён. Навуменка.

3. Абл. Рашчыніць. Учыніць хлеб. □ — Цёця Тася! Мы вам дапаможам: і ўчынім, і замесім. Нават спячом самі, толькі вы кіруйце ўсім. Дубоўка. [Цётка Ганна:] — Піце, мае дзеткі! Гэта я [квас] учыніла на хлебе, але ён не слабеў, за гарадское сітро. Грамовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

урэ́заць, урэ́зваць

1. разм. (зрабіць карацей) beschnéiden* vt, verkürzen vt;

2. (паменшыць) verríngern vt, éinschränken vt, schmälern vt; kürzen vt; beschnéiden* vt;

урэ́заць заро́бак den Lohn [das Gehált] kürzen;

урэ́заць прыбы́так den Gewínn schmälern;

урэ́заць выда́ткі die Áusgaben éinschränken;

урэ́заць чые-н. правы́ j-s Réchte begrénzen [beschränken, beschnéiden*]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

нале́гчы

1. sich (án)stémmen; sich stützen (на каго-н., што-н. auf A);

нале́гчы на вёслы sich in die Rúder [Ríemen) légen;

2. перан. (зрабіць намаганне) sich ánstrengen; sich ins Zeug légen; sich auf etw. (A) légen;

нале́гчы на вучо́бу éifrig lérnen [studíeren], sich ins Lérnen [Stúdium] stürzen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

гато́ўнасць ж.

1. (падрыхтаванасць) Beréitschaft f -;

у по́ўнай гато́ўнасці in vóller Beréitschaft;

праве́рыць гато́ўнасць auf die Beréitschaft prüfen;

быць у баяво́й гато́ўнасці geféchtsbereit sein;

прыве́сці ў баяву́ю гато́ўнасць in Kámpfbereitschaft versétzen;

2. (жаданне зрабіць што-н.) Beréitwilligkeit f -, Díenstfertigkeit f -;

вы́казаць сваю́ гато́ўнасць sich beréit erklären

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

про́мах м.

1. (пры стральбе і г. д.) Féhlschuss m -es, -schüsse; Féhlschlag m -(e)s, -schläge;

2. перан. Féhlleistung f -, -en; Féhlgriff m -(e)s, -e, Féhltritt m -es, -e;

зрабі́ць про́мах éinen Bock schíeßen*;

◊

ён не про́мах разм. er ist nicht auf den Kopf gefállen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

паспрабава́ць

1. (зрабіць спробу) probíeren vt, versúchen vt (тс. zu + inf);

2. (пакаштаваць) kósten vt, probíeren vt;

3. перан. (зведаць у жыцці) erlében vt;

ён шмат што паспрабава́ў на сваі́м вяку́ er hat in séinem Lében víel(es) erlébt;

трэ́ба было́ б паспрабава́ць! das müsste man probíeren!

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

скі́дка ж.

1. Rabátt m -(e)s, -e, Ermäßigung f -, -en, Ábzug m -(e)s, -züge, Préisnachlass m -es, -lässe;

зрабі́ць скі́дку etw. vom Préise náchlassen*;

са скі́дкай у [на] … mit Ábzug von … (D);

2. перан. Konzessión f -, -en, Zúgeständnis n -ses, -se;

без скі́дак óhne Konzessiónen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сто́йка​II ж.

1. вайск., спарт. Stíllstehen n -s;

2. (у гімнастыцы – становішча цела галавой уніз) Stand m -(e)s;

сто́йка на рука́х Hándstand m;

сто́йка на галаве́ Kópfstand m;

3. паляўн. Ánstand m -(e)s, - stände, Stéllung f -, -en;

зрабі́ць сто́йку (пра сабаку) stehen* vi

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

завярша́ць, завяршы́ць

1. (закончыць) vollénden vt; beénden vt, (áb)schlíeßen* vt, zum Ábschluss bríngen*;

2. (зрабіць верху чым-н.) zúspitzen vt;

завярша́ць стог den Schóber fértig máchen;

3. (з’явіцца канцом чаго-н.) beénden vt, krönen vt;

завярша́ць по́спехам mit Erfólg krönen;

завярша́ць спра́ву das Geschäft ábwickeln [ábschließen*]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)