спектрафато́метр, ‑а м.

Прыбор для вымярэння паглынання, адбіцця або прапускання святла ў асобных участках спектра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сульфа́ты, ‑аў; адз. сульфат, ‑у, М ‑фаце, м.

Солі або эфіры сернай кіслаты. Сульфат амонію.

[Ад лац. sulphur — сера.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сухагру́зны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для перавозкі сухіх (насыпных або штучных) грузаў (пра судны). Сухагрузны флот.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

танцма́йстар, ‑тра, м.

Уст.

1. Настаўнік танцаў.

2. Пастаноўшчык танцаў у тэатры або танцавальнай групе.

[Ням. Tanzmeister.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трапа́р, ‑а, м.

Малітоўны верш для спеву ў гонар якога‑н. праваслаўнага свята або святога.

[Грэч. troparion.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фато́ліз, ‑у, м.

Спец. Раскладанне вадкіх, цвёрдых або газападобных рэчываў пад уздзеяннем святла. Фатоліз вады.

[Ад грэч. phōs, phōtos — святло і lysis — раскладанне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цеплалю́б, ‑а, м.

Пра жывую істоту або расліну, якая любіць цяпло, не пераносіць нізкай тэмпературы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цяжкапрахо́дны, ‑ая, ‑ае.

Такі, па якім або праз які цяжка прайсці. Цяжкапраходнае балота. Цяжкапраходны лес.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ча́га, ‑і, ДМ чазе, ж.

Грыбная нарасць на дрэве чорнага або чорна-бурага колеру.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шунгі́т, ‑у, М ‑гіце, м.

Мінерал чорнага або матава-шэрага колеру, падобны на антрацыт, графіт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)