Verbum

ты́цкаць, ты́цнуць (hinéin)stécken vt; stóßen* vt; wéisen* vi, zéigen vt (паказваць);

ты́цкаць па́льцам [па́льцамі] на каго-н. [што-н.] mit dem Fínger auf j-n, [etw.] déuten [wéisen*];

◊

ты́цкаць но́сам (каго-н у што-н. j-n in A) mit der Náse stóßen*;

ты́цкаць у во́чы [пад нос каму-н.] etw. j-m únter die Náse réiben*

уклада́ць​^I

1. hinéinlegen vt, hinéintun* vt;

2. (рабіць уклад) éinen Béitrag líefern [léisten]; deponíeren vt, éinlegen vt;

◊

уклада́ць каму-н. чужы́я сло́вы j-m frémde Wórte in den Mund légen;

уклада́ць усю́ душу́ ў што-н. sich éiner Sáche (D) mit Leib und Séele híngeben*;

3. эк. (сродкі) ánlegen vt, investíeren [-vɛs-] vt;

уклада́ць капіта́л Kapitál ánlegen

це́ла н. Körper m -s, -; Leib m -(e)s, -er (чалавека, жывёлы);

на це́ле am Körper;

фіз. ва́дкае це́ла flüssiger Körper;

цвёрдае це́ла féster Körper, Féstkörper m;

◊

быць адда́ным душо́ю і це́лам каму-н. [чаму-н.] j-m [éiner Sáche] mit Leib und Séele ergében sein;

быць у це́ле разм. dick [wóhlbeleibt] sein;

трыма́ць у чо́рным це́ле stíefmütterlich behándeln; streng [kurz] halten*

працягну́ць

1. (нацягнуць) spánnen vt, áusspannen vt, zíehen* vt;

2. (падаць) (áus)strécken vt;

працягну́ць руку́ die Hand áusstrecken;

працягну́ць каму-н. руку́ die Hand réichen (D);

3. (рабіць далей, не спыняючыся) wéitermachen аддз. vt; fórtfahren* vi; fórtsetzen vi; wéiterführen vt;

ён працягну́ў размо́ву er sétzte das Gespräch fort;

ён працягну́ў пра́цу er sétzte die Árbeit fort

прызнача́ць, прызна́чыць

1. (вызначыць) bestímmen vt, féstsetzen vt; áussetzen vt (пенсію і г. д.);

прызнача́ць штраф éine Stráfe [ein Búßgeld] áuferlegen (каму-н. D);

прызнача́ць пасяджэ́нне éine Sítzung ánberaumen;

прызнача́ць пасяджэ́нне на ве́чар die Sítzung auf den Ábend légen;

2. (на пасаду) ernénnen* vt, éinsetzen vt, bestímmen vt;

3. (лякарства, лячэнне) vórschreiben* vt, ánordnen vt; verschréiben* vt (прапісаць)

прысво́йваць

1. (імя, правы каму-н., чаму-н.) verléihen* vt, zú¦erkennen* vt;

2. (завалодаць) sich (D) áneignen, an sich néhmen*; in Besítz néhmen*; Besitz ergréifen* (што-н. von D); an sich bríngen*; eínsacken vt; sich (D) ánmaßen;

прысво́йваць сабе́ пра́ва sich (D) ein Recht néhmen* [áneignen]; sich (D) ein Recht ánmaßen;

прысво́йваць сабе́ імя sich (D) den Námen gében*

паліто́ н. Mántel m -s, Mäntel;

купі́ць [прыме́рваць, шыць, апрана́ць, зняць, паве́сіць] паліто́ éinen Mántel káufen [ánprobieren, nähen, ánziehen*, áblegen, áufhängen];

здаць паліто́ ў гардэро́б den Mántel an der Garderóbe ábgeben*;

жано́чае [да́мскае] паліто́ Dámenmantel m;

мужчы́нскае паліто́ Hérrenmantel m;

дапамагчы́ апрану́ць паліто́ каму-н. j-m in den Mántel hélfen*;

паліто́ на фу́тры pélzgefütterter Mántel;

фу́травае паліто́ Pélzmantel m;

дэмісезо́ннае паліто́ Übergangsmantel m

пасла́ць​^I (адправіць) schícken vt (каму-н. D, an A); sénden* vt;

пасла́ць пісьмо́ [пасы́лку] éinen Brief [ein Pakét] schícken;

пасла́ць дзяце́й спаць die Kínder ins Bett schícken;

пашлі́це хутчэ́й па до́ктара! schícken Sie schnell nach éinem Arzt!, lássen Sie schnell éinen Arzt hólen!;

ба́цька пасла́ў мяне́ да Вас der Vater hat mich zu Íhnen geschíckt;

◊

пасла́ць да д’я́бла zum Téufel schícken

справазда́ча ж. Berícht m -(e)s, -e; Réchenschaftsbericht m;

гадава́я справазда́ча Jáhresbericht m;

справазда́ча аб рабо́це Tätigkeitsbericht m, Geschäftsbericht m;

справазда́ча аб выкана́нні пла́на Plánbericht m, Berícht über die Plánerfüllung;

дава́ць справазда́чу каму-н. аб чым-н. j-m über etw. (A) Réchenschaft áblegen, j-m Réde (und Ántwort) stehen*;

прадстаўле́нне справазда́чы Beríchterstattung f -, -en; Réchnungslegung f -, -en

супрацьле́гласць ж.

1. філас., тс. перан. Gégensatz m -es, -sätze;

у супрацьле́гласць каму-н., чаму-н. im Gégensatz zu (D);

супрацьле́гласць інтарэ́саў Interéssengegensatz m;

2. (каго-н., чаго-н.) Gégenteil n -(e)s, -e; Gégensatz m, Gégensätzlichkeit f -;

ператвары́ць у сваю́ супрацьле́гласць ins Gégenteil úmschlagen*;

яна́ яго́ная поўная супрацьле́гласць sie ist das genáue Gégenteil von ihm