прысво́йваць

1. (імя, правы каму, чаму) verlihen* vt, z¦erkennen* vt;

2. (завалодаць) sich (D) neignen, an sich nhmen*; in Bestz nhmen*; Besitz ergrifen* (што von D); an sich brngen*; ensacken vt; sich (D) nmaßen;

прысво́йваць сабе́ пра́ва sich (D) ein Recht nhmen* [neignen]; sich (D) ein Recht nmaßen;

прысво́йваць сабе́ імя sich (D) den Nmen gben*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)