derive

[dɪˈraɪv]

v.t.

1) атры́мваць; здабыва́ць; чэ́рпаць

to derive pleasure from — атрыма́ць прые́мнасьць ад

2) выво́дзіць з чаго́, вызнача́ць

3) пахо́дзіць, прасо́чваць пахо́джаньне ці пача́ткі

words derived from Latin — сло́вы лаці́нскага пахо́джаньня

4) рабі́ць высно́ву шля́хам дэду́кцыі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

intimate

I [ˈɪntəmət]

1.

adj.

1) до́бра знаёмы; блі́зкі, сябро́ўскі, сардэ́чны (пра ся́бра)

2) грунто́ўны (пра ве́ды)

3) глыбо́ка асабі́сты, патае́мны, запаве́тны, інты́мны

2.

n.

блі́зкі ся́бра або́ партнэ́р

II [ˈɪntəmeɪt]

v.t.

1) рабі́ць намі́нку

2) паведамля́ць, абвяшча́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

plan

[plæn]

1.

n.

1) плян -у m.

2) прае́кт -у m.; чарцёж -цяжа́ m.; схе́ма f.

2.

v.

1) абду́мваць, абмярко́ўваць; плянава́ць

to plan a trip — заплянава́ць пае́здку

2) рабі́ць чарцёж або́ схе́му

3) склада́ць плян

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

устра́ивать несов.

1. (сооружать, строить) устро́йваць, рабі́ць; (мастерить) майстрава́ць; (приспосабливать для чего-л.) прыстро́йваць, прыла́джваць;

2. (организовывать) арганізо́ўваць, нала́джваць; (справлять) спраўля́ць;

3. (производить, учинять) разг. устро́йваць, учыня́ць;

4. (приводить в порядок) упарадко́ўваць; (налаживать) нала́джваць, ула́джваць;

5. (помещать, определять) устро́йваць, ула́джваць, уладко́ўваць;

6. разг. (оказываться подходящим) падыхо́дзіць; (удовлетворять) задаво́льваць; см. устро́ить;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кало́ць ​1, калю, колеш, коле; незак., каго-што.

1. Датыкаючыся чым‑н. вострым, выклікаць боль. Хвойнік рабіўся ўсё гусцейшым і гусцейшым. Іголкі балюча калолі рукі, твар. Шамякін. [Маці] засынала і пальцы калола іголкай. Бядуля. // Выклікаць востры, калючы боль. З мёрзлай зямлі ўзнімаўся пякучы пыл і калоў твар, як іголкамі. Чорны. // безас. Пра адчуванне вострага, пранізлівага болю, калацця. Ад невыразнага жалю падгіналіся ногі, тонкімі іголкамі калола пад сэрца, забівала дух. Мурашка. Далёка на захад распасцёрся акіян і так блішчаў на сонцы, што аж у вочы калола. Маўр.

2. Утыкаючы што‑н. вострае, рабіць дзірку, адтуліну ў чым‑н.; праколваць. Калоць паперу. Калоць шылам скуру.

3. Разм. Рабіць укол, уколы. — Дык жа баліць, як колюць, — жаласліва цягнуў Алік. Ваданосаў.

4. Разм. Бадаць, пароць (рагамі). Бедная тая дамова, дзе вала коле карова. Прыказка.

5. без дап. Ваюючы, б’ючыся, наносіць каму‑н. раны вострай зброяй. Усе стралялі з блізкай дыстанцыі. Крычалі, стралялі, падалі, стагналі, калолі штыхамі. Чорны.

6. Забіваць чым‑н. вострым (свіней). У адной з шчылін бервяна тырчала адмысловае шыла, якім Варташэвіч калоў свіней. Гурскі.

7. і без дап.; перан. Рабіць каму‑н. з’едлівыя, колкія заўвагі; папракаць каго‑н. [Жанчыны].. рабілі невялічкі перапынак, абедалі і з новымі сіламі калолі адна другую самымі адвостранымі словамі. Пянкрат. // Пра варожы, пільны позірк. [Таццяна] не бачыла .. [немцаў], але адчувала, што іх пільныя позіркі колюць яе спіну. Шамякін. Заўсёды былі мною нездаволены. Вечна калолі мяне, як цвікамі, злоснымі вачамі. Бядуля. // Выклікаць непрыемнае пачуццё, раздражняць. Другое, што [Любу] непрыемна калола — гэта сустрэча з новай свякрухай. Васілевіч.

•••

Калоць (у) вочы — а) чым папікаць, дакараць, сарамаціць. — Калоць мне вочы сынам я нікому не дазволю! — цвёрда папярэдзіў .. [Кірыла], чамусьці звяртаючыся да Тукалы. Шамякін; б) быць непрыемным каму‑н., раздражняць. Не так балеў Кустрэю гэты авёс, як калолі яму вочы і гладкія бакі і таўсматы карак Цімохавага бычка. Колас.

Праўда вочы коле гл. праўда.

кало́ць ​2, калю, колеш, коле; незак., што.

Рассякаць на часткі; расшчапляць, раздрабняць. Калоць дровы. Калоць лёд. Калоць цукар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закіда́ць

1. wérfen* vt;

2. (пакласці не на тое месца) verlégen vt;

3. (пакінуць без увагі) vernáchlässigen vt;

ён закі́нуў сваю́ вучо́бу er hat sein Stúdium vernáchlässigt;

4. разм (даставіць куды-н) (hín)scháffen vt; éinschleusen vt (заслаць);

5. разм (рабіць каму-н папрок за што-н) j-m etw. (A) zum Vórwurf máchen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

quote​2 [kwəʊt] v.

1. цытава́ць; прыво́дзіць чые́-н. сло́вы;

She quoted from a newspaper article. Яна прывяла цытату з газетнага артыкула.

2. рабі́ць спасы́лку; спасыла́цца;

May I quote you on that? Можна пры гэтым спасылацца на вас?

3. econ. назнача́ць цану́, ста́ўку;

quote a price on a house назна́чыць цану́ за дом

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

warm​3 [wɔ:m] v. грэць; грэ́цца; награва́ць; абаграва́ць;

warm one’s heart саграва́ць ду́шу;

warm to/towards smb. спачува́ць каму́-н.; адчува́ць сімпа́тыю да каго́-н.

warm up [ˌwɔ:mˈʌp] phr. v.

1. падаграва́ць; саграва́ць; саграва́цца

2. ажыўля́цца (пра размову)

3. рабі́ць размі́нку

♦

look/feel like death warmed up BrE infml быць хво́рым або́ змо́раным

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

besórgen

vt

1) дастава́ць, прыно́сіць

2) выко́нваць (даручэнне)

3) займа́цца, клапаці́цца

die Wírtschaft ~ — ве́сці гаспада́рку

Éinkäufe ~ — рабі́ць заку́пкі

4) (высок., уст.) непако́іцца

es ist zu ~, dass… — ёсць апа́ска, што…

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ánfragen

vi (bei D, nach D, um, über A) даве́двацца, пыта́цца (у каго-н. пра што-н.); рабі́ць за́пыт

bei j-m um Rat ~ — прасі́ць у каго́-н. пара́ды

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)