Verbum

драматургі́я, -і, ж.

1. Драматычнае мастацтва.

2. Тэорыя пабудовы драматычных твораў.

Курс драматургіі.

3. зб. Сукупнасць драматычных твораў якога-н. пісьменніка, эпохі і пад.

Руская класічная д.

Д.

Кандрата Крапівы.

|| прым. драматургі́чны, -ая, -ае.

кампетэ́нцыя, -і, ж.

1. Дасведчанасць у якой-н. справе, у якіх-н. пытаннях.

2. Сукупнасць правоў і абавязкаў той ці іншай установы або адказнай асобы (спец.).

К. праваахоўных органаў.

Гэта ўжо не мая к.

авія́цыя, -і, ж.

1. Сукупнасць лятальных апаратаў; паветраны флот.

Ваенная а.

Налёт авіяцыі.

2. Тэорыя і практыка перамяшчэння ў паветры на лятальных апаратах, цяжэйшых за паветра: самалётах, верталётах і пад.

|| прым. авіяцы́йны, -ая, -ае.

псіхало́гія, -і, ж.

1. Навука, якая вывучае працэсы і заканамернасці псіхічнай дзейнасці.

2. Сукупнасць псіхічных працэсаў, што абумоўліваюць пэўны род дзейнасці.

П. творчасці.

3. Душэўны склад, псіхіка.

Раскрыць псіхалогію героя.

|| прым. псіхалагі́чны, -ая, -ае.

субкульту́ра, -ы, ж.

Сукупнасць разнастайных поглядаў, маральных установак, стэрэатыпаў паводзін, якія звычайна супрацьстаяць прызнаным грамадскім нормам і характэрныя для нефармальных маладзёжных аб’яднанняў або іншых сацыяльных груп.

Сімвалы субкультур.

|| прым. субкульту́рны, -ая, -ае.

Субкультурнае асяроддзе.

сюжэ́т, -а, М -жэ́це, мн. -ы, -аў, м.

Сукупнасць звязаных між сабой дзеянняў, падзей, характараў і лёсаў герояў, у якіх раскрываецца асноўны змест мастацкага твора.

Заблытаны с.

|| прым. сюжэ́тны, -ая, -ае.

Сюжэтныя лініі аповесці.

э́тыка, -і, ДМ -тыцы, ж.

1. Філасофскае вучэнне аб маралі, яе развіцці, прынцыпах, нормах і ролі ў грамадстве.

2. Сукупнасць норм паводзін, мараль якой-н. грамадскай групы.

Навуковая э.

|| прым. эты́чны, -ая, -ае.