оптымум, ‑у, м.
Спец. Сукупнасць найбольш спрыяльных умоў для каго‑, чаго‑н. Тэмпературны оптымум чалавека. Кліматычны оптымум. Оптымум вільготнасці паветра.
[Лац. optimum — найлепшае.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)