stopień

stop|ień

м.

1. ступень, прыступка, ступенька;

”uwaga, ~ień!” — «асцярожна, прыступка!»;

2. падножка;

3. градус;

dwa ~nie mrozu — два градусы марозу;

~ień szerokości północnej геагр. градус паўночнай шыраты;

kąt o dwudziestu ~niach мат. вугал у дваццаць градусаў;

4. ацэнка;

5. ступень;

poparzenia drugiego ~nia — апёкі другой ступені;

~ień naukowy — вучоная ступень;

w równym ~niu — у роўнай меры; аднолькава;

6. грам. ступень параўнання

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Pósitiv

I

m -s, -e грам. стано́ўчая ступе́нь

II

n -s, -e фота пазітыў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

архі-

(гр. archi-, ад arche = пачатак)

прыстаўка, якая абазначае старшынства, вяршэнства або найвышэйшую ступень чаго-н.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

гетэрабатмі́я

(ад гетэра- + гр. bathmos = ступень)

неаднолькавы ўзровень спецыялізацыі розных органаў, набыты ў працэсе іх эвалюцыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

до́ктар

(лац. doctor)

1) вышэйшая вучоная ступень, якая прысуджаецца асобам, што абаранілі доктарскую дысертацыю;

2) урач.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

кансістэ́нцыя

(лац. consistentia = састаў)

ступень шчыльнасці, цвёрдасці рэчыва; густата чаго-н. (напр. цвёрдая к., вадкая к.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

cube​1 [kju:b] n. math.

1. куб (геаметрычнае цела)

2. куб, трэ́цяя ступе́нь лі́ку;

The cube of 3 is 27. 3 y ку́бе ро́ўна 27;

a cube root кубі́чны ко́рань

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

graduate​1 [ˈgrædʒuət] n.

1. той, хто ско́нчыў вышэ́йшую навуча́льную ўстано́ву і атрыма́ў ступе́нь бакала́ўра;

He’s an Oxford graduate. Ён скончыў Оксфардскі ўніверсітэт.

2. AmE той, хто ско́нчыў сярэ́днюю шко́лу

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

comparative

[kəmˈpærətɪv]

1.

adj.

1) параўна́льны

2) адно́сны, параўна́льны (кары́сьць, лёгкасьць)

3) параўна́льны (злу́чнік)

2.

n.

вышэ́йшая ступе́нь (прыме́тніка, прысло́ўя)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

confer

[kənˈfɜ:r]

1.

v.i. -ferred, -ferring

ра́іцца, ра́дзіцца, мець нара́ду, ве́сьці кансульта́цыі

2.

v.t.

дава́ць (мэда́ль); надава́ць, прысуджа́ць (ступе́нь, узнагаро́ду)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)