прыбор, які рэгіструе ступень хуткасці выканання якой-н. работы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
звыча́йны, ‑ая, ‑ае.
1. Заўсёды ўласцівы каму‑, чаму‑н.; які заўсёды бывае; пастаянны, прывычны. Дарога пашыбавала на горку, калёсы мякка пакаціліся па жоўценькім пясочку, і лес прыняў звычайны свой выгляд.Колас.Маці — высокая, хударлявая — ішла звычайным, шырокім крокам.Сіняўскі.
2. Які не вылучаецца сярод іншых, нічым не знамянальны. Быў звычайны будзённы дзень, калі Паходню прынеслі паведамленне ад Ваўчка.Хадкевіч.Звычайная вёска стаяла, а ў вёсцы — звычайная хата, якіх і на свеце нямала, і на Беларусі багата.Дубоўка.— Які ж ты лоўкі! — з захапленнем сказала.. [Паліна]. — Звычайны, — адказаў Антон.Кавалёў.
•••
Звычайная ступень параўнаннягл.ступень.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вучо́ны
1.прил., в разн. знач. учёный;
~ныя лю́дзі — учёные лю́ди;
в. саве́т — учёный сове́т;
~ная ступе́нь — учёная сте́пень;
в. сакрата́р — учёный секрета́рь;
2.в знач. сущ. учёный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
акта́ва, ‑ы, ж.
1.Спец. Восьмая ступень гамы, а таксама інтэрвал паміж бліжэйшымі аднайменнымі гукамі рознай вышыні.
2. Вельмі нізкі бас.
3.Спец. Васьмірадковая страфа, у якой першыя шэсць радкоў аб’яднаны дзвюма перакрыжаванымі рыфмамі, а два апошнія — сумежнай рыфмай.
[Лац. octava — восьмая.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
апанятава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.
У прысутнасці панятых вызначыць памеры і ступень якой‑н. шкоды, скласці акт. [Ляснік Якаў:] — Гэтакую сасонку зваліць. Каб заўтра квіток купіў у канторы, а то прыйду апанятую!Лобан.— Апанятаваць тое ворыва трэба, — прапанаваў Якім.Дуброўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
cube2[kju:b]v.
1.math. узво́дзіць у куб/у трэ́цюю ступе́нь; 3 cubed is 27. 3 у ку́бе ро́ўна 27.
2. разраза́ць (што-н.) на кава́лкі кубі́чнай фо́рмы
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
cube
[kju:b]1.
n., Math.
1) куб -а m. (геамэтры́чная фігу́ра)
2) куб -а m., трэ́цяя ступе́нь
The cube of 4 is 64 — 4 у ку́бе ёсьць 64
2.
v.t.
1) рэ́заць на ку́бікі (бу́льбу, бура́к)
2) узво́дзіць у трэ́цюю ступе́нь
3) выліча́ць кубату́ру
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Гра́дус ’градус’ (БРС). Ст.-бел.градусъ ’ступень’. Паводле Булыкі (Запазыч., 85), запазычанне з лац.gradus. З лац. мовы запазычана і рус.гра́дус. Гл. яшчэ Шанскі, 1, Г, 156.