Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
макіявелі́зм
[ад іт. N. Machiavelli = прозвішча палітычнага дзеяча Фларэнтыйскай рэспублікі (1469—1527)]
1) палітыка, пры якой выкарыстоўваюцца любыя сродкі для дасягнення мэты;
2) перан. вераломства, каварства.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
неакаланіялі́зм
(ад неа- + каланіялізм)
эканамічная палітыка і ідэалагічная дзейнасць імперыялістычных дзяржаў, накіраваная на захаванне свайго ўплыву ў залежных краінах пры дапамозе новых форм і метадаў каланіялізму.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
апартэі́д
(англ. apartheid, ад афрыкаанс apartheid = раздзельнае пражыванне)
палітыка прымусовага размежавання насельніцтва ў краіне, заснаванай на расавай дыскрымінацыі.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
манетары́зм
(фр. monétarisme, ад лац. moneta = манета)
эканамічная палітыка, накіраваная на стрымліванне росту грашовай масы і памяншэнне інфляцыі.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
меркантылі́зм, ‑у, м.
1. Эканамічная тэорыя і палітыка ўрада, якая існавала ў Еўропе ў 16–18 стст., заснаваная на тым, што дабрабыт краіны залежыць быццам бы не ад развіцця вытворчасці, а ад перавагі вывазу тавараў з краіны над прывозам і накаплення грашовых капіталаў.
2.перан.Кніжн. Схільнасць да нажывы, гандлярства.
[Фр. mercantilisme ад іт. mercante — гандаль.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
меркантылі́зм
(фр. mercantilisme, ад іт. mercante = гандляр)
1) эканамічная палітыка перыяду ранняга капіталізму (15—18 ст.), якая адлюстроўвала інтарэсы гандлёвага капіталу;
2) перан. схільнасць да нажывы, гандлярства.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
радыкалі́зм
(ад с.-лац. radicalis = карэнны)
1) палітыка, якую праводзяць радыкалы;
2) рашучае, бескампраміснае ажыццяўленне намераў, імкненне да карэнных змен існуючага становішча ў той ці іншай справе.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
kadrowy
kadrow|y
1. кадравы;
polityka ~a — кадравая палітыка;
2. ~y м.разм. работнік (начальнік) аддзела кадраў
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
dewizowy
dewizow|y
валютны;
dochody ~e — валютныя даходы;
gospodarka ~a — валютная гаспадарка;
polityka ~a — дэвізная (валютная) палітыка
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)