прытупле́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. прытупляць — прытупіць і стан паводле знач. дзеясл. прытупляцца — прытупіцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
раз’ядна́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. раз’ядноўваць — раз’яднаць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. раз’яднацца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спрасо́ўванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. спрасоўваць — спрасаваць і стан паводле знач. дзеясл. спрасоўвацца — спрасавацца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стваро́жванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. стварожваць — стварожыць і стан паводле знач. дзеясл. стварожвацца — стварожыцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
убаўле́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. убаўляць — убавіць і стан паводле знач. дзеясл. убаўляцца — убавіцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
увільгатне́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. увільгатняць — увільгатніць і стан паводле знач. дзеясл. увільгатняцца — увільгатніцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
уклі́ньванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. укліньваць — уклініць і стан паводле знач. дзеясл. укліньвацца — уклініцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
успу́чванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. успучваць — успучыць і стан паводле знач. дзеясл. успучвацца — успучыцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
уцяшэ́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. уцяшаць — уцешыць і стан паводле знач. дзеясл. уцяшацца — уцешыцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ушчыльне́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. ушчыльняць — ушчыльніць і стан паводле знач. дзеясл. ушчыльняцца — ушчыльніцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)