Порх ’калодачка для гульні, падобнай на хакей’: копаці пор‑ ха коі(убою (ТС). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

*Прысве́тны, прысві́тный ’вольны (пра час)’ (кам., Жыв. НС). Няясна, магчыма, ад прысвя́так, свя́та (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

*Расква́ліць, росква́ліць ’разбіць, расквасіць’: роскваліў ему голову (ТС). Няясна, магчыма, звязана з кволы (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Сурдула́к ’нелюдзімы чалавек’, сурдула́чыцца ’ухіляцца ад людзей’ (Яўс.). Няясна. Відаць, да сурдо́лле, гл. сурада.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Сяле́таць ’дзьмуць’ (Сцяшк. Сл.). Няясна; магчыма, таго ж паходжання, што і сялітаваць ’спяшацца’ (Касп.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Трактарэ́йка ’хатняя кветка (?)’ (Сцяшк. Сл.). Няясна. Магчыма, назва ўзыходзіць да лац. trachycraterum, польск. chropawiec ’?’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

*Трашчо́ны: а чей то дворъ трощёнъ, мощёнъ (маг., Шн.). Няясна, магчыма, ад траста, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Тую́ба, тую́біна ‘абразлівая, лаянкавая назва маўклівага, лянівага чалавека’ (полац., Волк.). Няясна, параўн. туебень, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Тэ́хталь ‘від гульні ў карты’: гралі ў тэхталя (Я. Колас). Няясна; гл. наступнае слова.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Вы́ерсканіць ’вылаяць, зняважыць’ (Шпіл.). Няясна. Магчыма, ёсць сувязь з лат. ẽrsināt ’злавацца’, літ. ẽrzdinti ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)