пасла́нне, ‑я,
1. Пісьмовы
2. Літаратурны твор у форме звароту да каго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пасла́нне, ‑я,
1. Пісьмовы
2. Літаратурны твор у форме звароту да каго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сло́ган
(
1) кароткі лозунг, які выражае пэўны погляд або рэкламуе тавар;
2) сціслая, лёгка ўспрымальная фармуліроўка рэкламнай ідэі;
3) аднастайны, шаблонны гутарковы
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
апеля́цыя
1.
пада́ць апеля́цыю Berúfung éinlegen;
2. (
апеля́цыя да грама́дскай ду́мкі Appéll an die öffentliche Méinung
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
◎ Пу́йка неадабр. ’пра малога непаслухмянага хлопца’, ’недаразвіты хлопец, дурань’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
мадо́нна
(
1) старадаўні
2) божая маці, Багародзіца ў католікаў і яе выява ў скульптуры і жывапісе;
3)
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
сіне́кдаха
(
разнавіднасць метаніміі, стылістычны прыём, калі назва часткі, прыватнага выкарыстоўваецца замест назвы цэлага, агульнага і наадварот, а таксама слова і
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
рэве́рсія
(
1) вяртанне маёмасці ранейшаму ўладальніку;
2) перадача ў заставу вэксаля для атрымання пазыкі;
3) змена напрамку руху рабочых частак машыны на адваротны;
4) тое, што і атавізм 1.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
шляхе́цтва, ‑а,
1. Тое, што і шляхта.
2. Назва дваранства, пашыраная ў Расіі першай паловы 18 ст.
[Польск. szlachectwo.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
апеля́цыя
(
1)
2)
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
све́тласць
1. Magnifizénz
2.
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)