уда́лы

1. (зроблены добра, з поспехам) gelúngen, erfólgreich, glücklich; geráten;

уда́лы партрэ́т gelúngenes Bild, gut getróffenes Bild, geglücktes Porträt [-´trɛ:];

2. (да месца) tréffend;

уда́лы вы́раз tréffender Áusdruck

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

wheeze

[ˈhwi:z]

1.

v.i.

сапці́, хрыпе́ць

2.

n.

1) сапе́ньне n., сап -у m.; хрыпе́ньне n., храп -у m

2) Sl. зьбі́ты вы́раз, стары́ анекдо́т

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

бюракро́нім

[ад бюракр(атыя) + гр. onyma = імя]

слова або выраз, якія часта ўжываюцца сродкамі масавай інфармацыі і з’яўляюцца адлюстраваннем унітарнага мыслення і беднасці мовы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

жарт

(польск. żart, ад с.-в.-ням. schërz)

1) востры дасціпны выраз;

не на жарт — вельмі сур’ёзна;

2) невялікая камічная п’еса, звычайна бытавога характару.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

юдаі́зм

(п.-лац. iudaismus, ад лац. iudaicus = яўрэйскі)

1) монатэістычная рэлігія, распаўсюджаная пераважна сярод яўрэяў; іудаізм;

2) моўны зварот, выраз, які ўласцівы яўрэйскай мове.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Ка́вярза выраз кавярзні каверзаць ’плесці лапці’ · «кавярзні», узняць на каго «кавярзу» ’гаварыць няпраўду, апіраючыся па праўдзівыя, але перакручаныя факты’ (Нік. Напаў.). Гл. кавярзень.

*Кавярза́, къвірза ’зусім няўмелы і неахайны’ (міёр., З нар. сл.). Рэгіянальнае ўтварэнне ад коверзати ’няўмела рабіць і да т. п.’ Гл. кавярзаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мацяроз, мацеру͡оз ’гай (зараснік) каля хаты’ (Федар., 7). Няясна. Паводле тлумачэння аўтараў лінгвістычнага каментарыя (там жа, 582), выраз, у якім сустрэлася гэта слова, у густуом мацеруо̑зі з’яўляецца аналагічным да іншага: у густом ачаруо̑дзі, што азначае ’ў густым чароце’. У такім выпадку мацеруо̑з — скажонае чарот.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ро́сачка ’расінка, макавае зерне’, ’вельмі малая колькасць’ (Нас., Юрч. Вытв., Растарг.). Да расі́начка, раса́ 1 (гл.). Параўн. выраз: макавай расінкі ў роце не было (ТСБМ, 4, 641), а таксама росі́цца ’перакусваць, браць у рот’: ходжу голодны, тчэ й не росіўся нічым (ТС), гл. расіцца 1.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

мі́на​II ж (выраз твару) Míene f -, -n;

рабі́ць мі́ну ein Gesícht zíehen*; das Gesícht verzíehen*;

рабі́ць вясёлую мі́ну пры дрэ́ннай гульні́ gute Míene zum bösen Spiel máchen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

mars

м. грозны выраз твару; суровасць, строгасць;

z ~em na czole — суровы;

robić ~a — рабіць грозны твар; хмурыцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)