вы́раз

‘вы+емка; пройма’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вы́раз вы́разы
Р. вы́раза вы́разаў
Д. вы́разу вы́разам
В. вы́раз вы́разы
Т. вы́разам вы́разамі
М. вы́разе вы́разах

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

вы́раз

‘ад вы+ражаць; знешні выгляд’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вы́раз вы́разы
Р. вы́разу вы́разаў
Д. вы́разу вы́разам
В. вы́раз вы́разы
Т. вы́разам вы́разамі
М. вы́разе вы́разах

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

вы́раз¹, -а, мн. -ы, -аў, м.

Выразная адтуліна; выемка.

В. для рукавоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́раз², -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Знешні выгляд (твару), які адлюстроўвае ўнутраны стан.

В. вачэй.

2. Той або іншы моўны зварот.

Вобразны, метафарычны в.

3. Сукупнасць знакаў, формула, якія адлюстроўваюць пэўныя матэматычныя адносіны.

Алгебраічны в.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́раз I м.

1. -зу (действие) вы́рез;

2. -за про́йма ж., вы́рез

вы́раз II, -зу м., в разн. знач. выраже́ние ср.;

в. тва́ру — выраже́ние лица́;

во́бразны в. — о́бразное выраже́ние;

алгебраі́чны в. — алгебраи́ческое выраже́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́раз ​1, ‑а, м.

Выразанае месца; выемка; пройма. Выраз для рукавоў. □ Сукенка мела вялікі выраз на грудзях. Карпюк. Старшыня спыняўся ля некаторых магіл і падоўгу разглядаў здымкі, што былі ўстаўлены ў выразы крыжоў. Сачанка.

вы́раз ​2, ‑у, м.

1. Характэрны знешні выгляд, які адлюстроўвае ўнутраны стан чалавека. Выраз вачэй. □ Пятым завознікам была жанчына з выразам нейкай суровай стомленасці ў вачах. Брыль.

2. Слова, моўны зварот. Вобразны, метафарычны, трапны выраз. □ [Сымон] перапраўляў тэкст, мяняў словы, выразы, касаваў цэлыя строфы. Колас.

3. Сукупнасць знакаў, формула, якія адлюстроўваюць пэўныя матэматычныя адносіны. Алгебраічны выраз.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́раз​II м

1. (моўны зварот) Áusdruck m -(e)s, -drücke, Rédensart f -, -en; Áusspruch m -(e)s, -sprüche;

ідыяматы́чны вы́раз idiomátische Rédewendung;

2. матэм:

алгебраі́чны вы́раз algebrá¦ische Fórmel;

лі́чбавы вы́раз záhlenmäßiger Áusdruck;

3. (твару) Áusdruck m -(e)s, -drücke, Gesíchtsausdruck m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вы́раз​I м (тое, што выразана) Áusschnitt m -(e)s, -e; тэх Áussparung f -, -en;

глыбо́кі вы́раз ein tíefer [gróßer] Áusschnitt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Вы́раз (БРС, Нас., Гарэц., Др.-Падб.). Запазычанне з польск. wyraz.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

АЛГЕБРАІ́ЧНЫ ВЫ́РАЗ,

матэматычны выраз, які складаецца з літар і лікаў, злучаных знакамі алг. дзеянняў: складання, аднімання, множання, дзялення, узвядзення ў ступень, здабывання кораня. Рацыянальны алгебраічны выраз адносна некаторых літар не змяшчае іх пад знакам кораня. Ірацыянальны алгебраічны выраз мае радыкалы, напр., x + y . Цэлы алгебраічны выраз адносна некаторых літар не змяшчае дзялення на выразы з гэтымі літарамі. Калі некаторыя з літар (або ўсе) лічыць пераменнымі, то такі алгебраічны выраз наз. алгебраічнай функцыяй.

т. 1, с. 235

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)