непохо́жий непадо́бны (да каго, чаго, на каго, што).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

скоропо́ртящийся прил. які (што) хутка псуе́цца, хуткапсава́льны, скорапсава́льны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

покрови́тельствовать несов. (кому, чему) заступа́цца (за каго, за што); апекава́цца (над кім, над чым); (протежировать) пратэжы́раваць (каму, чаму); (благожелательствовать) спрыя́ць (каму, чаму, развіццю чаго); (защищать) абараня́ць (каго, што); (охранять) ахо́ўваць (каго, што); (поддерживать) падтры́мліваць (каго, што); (делать поблажку) патура́ць (каму, чаму).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

бло́нне

1. Тое, што і абалонне 1, балонне 1 (Смален. Дабр.).

2. Тое, што і балонне 2 (Слаўг., Гом. Грыг. 1850).

3. Тое, што і абалонне 2; поле, раўніна (Краснап. Бяльк.).

□ ур. Блонне (1745) у Магілёве (ІЮМ XXX, ч. I, № 39), ур. Блонне (гарадскі сад у Смаленску Дабр.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

падо́лець (каго, што) сов. одоле́ть, оси́лить, победи́ть, спра́виться (с кем, чем)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

ума́зацца (у што) сов. (выпачкаться сплошь) ума́заться (чем), вы́мазаться (в чём)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

минова́ние / по минова́нии канц. калі́ міне́, (о прошлом) калі́ міну́ў;

за минова́нием таму́ што (з прычы́ны таго́ што) міну́ў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

исполня́ющий

1. прич. які́ (што) выко́нвае; які́ (што) здзяйсня́е; см. исполня́ть​I;

2. прил. выко́нваючы;

исполня́ющий обя́занности выко́нваючы абавя́зкі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

бде́ть несов.

1. не спаць;

2. (неусыпно следить) пільнава́ць (каго, што), нагляда́ць (за кім, чым), дбаць (пра каго, што).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

прису́тствующий

1. прич. які́ (што) прысу́тнічае; які́ (што) ёсць;

2. в знач. прил. прысу́тны;

3. сущ. прысу́тны, -нага м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)