лэ́пнуць
‘схапіць рукамі, сцягнуць, скрасці што-небудзь; пляснуць, шлёпнуць, ударыць каго-небудзь, што-небудзь; раптоўна ўпасці’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| лэ́пну | лэ́пнем | |
| лэ́пнеш | лэ́пнеце | |
| лэ́пне | лэ́пнуць | |
| Прошлы час | ||
| лэ́пнуў | лэ́пнулі | |
| лэ́пнула | ||
| лэ́пнула | ||
| Загадны лад | ||
| лэ́пні | лэ́пніце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| лэ́пнуўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)