Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
féhlleiten
аддз.vt накірава́ць на няпра́вільны шлях; перан. збіць з то́лку [панталы́ку]
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
дро́мас
(гр. dromos = шлях)
крыты калідор, які вядзе ў пахавальную камеру пад курганом; праход у склеп, высечаны ў скале.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
асне́жаны, ‑ая, ‑ае.
1.Дзеепрым.зал.пр.ад аснежыць.
2.узнач.прым. Пакрыты снегам. А бярозы схілялі галіны На прасторны аснежаны шлях.Астрэйка.Аснежаныя зараснікі паблізу нагадвалі нейкі казачны лес.Хадкевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дзянні́ца, ‑ы, ж.
Ранняя зара, заранка. Яшчэ зорыцца неба над гаем, А ўжо цемру — заслону абшараў — Расхінае на ўсходзе дзянніца.Журба.Паўстае дзянніца з-за сяла, Шлях асвеціць чырванню і бляскам.Лявонны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
highway
[ˈhaɪweɪ]
n.
1) шаша́f.; аўтастра́да f.
2) гало́ўны шляхабо́ тракт, гасьці́нец -ца m.
•
- the highway to promotion
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Тарава́ты ’памяркоўны; не скупы’ (карм., ЛА, 3), ’шчодры’ (Янк. БП), тырыва́тый ’добры, шчодры’ (Бяльк.), сюды ж тарава́ціцца (торова́цицьца) ’дэманстраваць шчодрасць’, ’абяцаць; прапанаваць мала’ (Нас.). Рус.тарова́тый, торова́тый перакладаюць як ’спрытны, дасціпны; шчодры, гасцінны’ (Некр. і Байк.), ’маторны’ (Ласт.). Звязваюць з тор ’дарога, шлях; след’, тары́ць ’пракладваць след, шлях’ (гл.), што да *torъ, *toriti, роднасных да *terti (гл. церці), гл. Фасмер, 4, 84; Новое в рус. этим., 233. Да семантыкі параўн. запрато́рыць ’закінуць, падзець невядома дзе’, славен.tóriti ’рассыпаць, растрачваць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Та́рыць ’драць бульбу’ (Ян.), ’церці на тарцы’ (навагр., З нар. сл., Сцяшк. Сл.), ’таркаваць’ (капыл., Сл. ПЗБ). Магчыма, узыходзіць да прасл.*tariti, звязанага чаргаваннем з *terti ’церці’ і ітэратывам *toriti, параўн. серб.-харв.та̀рити ’церці (масла)’, укр.обта́ритися ’вымазацца’ і пад. (Варбат, Этимология–1970, 58).
Тары́ць ’пракладваць яздой, хадзьбой (дарогу, шлях і пад.)’ (ТСБМ, Растарг.). Параўн. укр.тори́ти ’пракладваць (шлях)’, рус.тори́ть ’пратоптваць, пракладваць дарогу’. Прасл.*toriti звязана чаргаваннем з *terti ’церці’ (Фасмер, 4, 81). Гл. тор1.