forthright

[ˈfɔrӨraɪt]

1.

adj.

1) шчы́ры, адкры́ты, просталіне́йны

2) про́сты

2.

adv.

1) про́ста напе́рад

2) адра́зу

3.

n.

про́сты шлях, про́стая даро́га

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

нае́здзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., што.

1. і без дап. Праездзіць нейкі час. На гэтай машыне доўга не наездзіш. // Разм. Ездзячы, праехаць пэўную колькасць кіламетраў. Шафёр наездзіў сто тысяч кіламетраў.

2. Частай яздой пракласці, утрамбаваць дарогу. Наездзіць шлях.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

да́льні разм

1. (аддалены) fern; entlégen, entférnt; weit;

да́льні шлях wéiter Weg;

2. перан (далёкі, няродны) wéitläufig; entférnt;

да́льні свая́к entférnter Verwándter

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

акружны́ Kreis-, Ring-;

акружна́я чыгу́нка Ríngbahn f -, -en;

акружна́я аўтадаро́га Áutobahnring m -(e)s, -e;

акружны́ шлях Úmweg m -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

слі́зкі

1. glatt, glítsch(r)ig;

2. перан (ненадзейны і г. д) schlüpfrig;

стаць на слі́зкі шлях auf éine schíefe Bahn geráten*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

блакірава́ць

(ням. blockieren, ад фр. bloquer)

1) ажыццяўляць ваенную (эканамічную, палітычную) блакаду;

2) загароджваць шлях;

3) памяншаць чыю-н. актыўнасць (напр. б. хакеіста).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

капіталіза́цыя

(фр. capitalisation, ад лац. capitalis = галоўны)

1) пераход на капіталістычны шлях развіцця; укараненне форм капіталістычнай гаспадаркі;

2) ператварэнне прыбавачнай вартасці ў капітал.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

donikąd

нікуды;

donikąd nie jadę — я нікуды не еду;

droga donikąd — дарога (шлях) у нікуды

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

thread​2 [θred] v.

1. заця́гваць (нітку ў іголку); нані́зваць (пацеркі); усо́ўваць (магнітную стужку)

2. прала́зіць; прахо́дзіць;

thread one’s way through (smth.) праклада́ць шлях праз (што-н.); прабіра́цца праз (што-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

напра́мак, -мку, мн. -мкі, -мкаў, м.

1. Лінія руху, бок, у які накіраваны рух, дзеянне.

Ісці ў паўночным напрамку.

Змяніць н.

2. перан. Шлях развіцця чаго-н.

Н. развіцця краіны.

3. Участак фронту.

Баі на заходнім напрамку.

4. Грамадская, навуковая і інш. плынь.

Рэалістычны н. у літаратуры.

5. у знач. прысл. напра́мкам. У кірунку да чаго-н.

Пайсці напрамкам да лесу.

◊

Браць (узяць) напрамак — пачынаць рухацца, ісці ў якім-н. напрамку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)