за́хва Глыбокае месца на рацэ, дзе ўбіты тры калы і пераплецены зверху зялёнымі галінамі для прывязвання лодкі ў час рыбнай лоўлі (Віц. Касп.).
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
шасцёра, -цяры́х, -цяры́м, -цяры́мі, ліч. зб.
1. 3 назоўнікамі мужчынскага і агульнага роду, што абазначаюць асоб, з разам узятымі асабовымі назоўнікамі мужчынскага і жаночага роду, з назоўнікамі мн. л., якія абазначаюць жывых істот абодвух полаў з асабовымі займеннікамі мн. л. і без залежнага слова: колькасць шэсць.
Ш. хлопцаў.
Ш. сірот.
Нас было ш.: тры хлопцы і тры дзяўчыны.
Ш. свіней.
Тыя ш. ўжо пайшлі.
Шасцярым прапаноўвалі.
2. 3 назоўнікамі, якія абазначаюць маладых істот: колькасць шэсць.
Ш. дзяцей.
Ш. звяркоў.
3. звычайна
Н і В.
З множналікавымі назоўнікамі: шэсць прадметаў. Ш. сутак.
Ш. калёс.
Ш. нажніц.
4. звычайна
Н і В.
З некаторымі назоўнікамі, якія абазначаюць прадметы, што існуюць або якія носяць у пары: шэсць пар. Ш. шкарпэтак.
Ш. туфель.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
нака́т, -у, М -ка́це, м.
1. гл. накатаць.
2. Рад бярвён, жэрдак і пад., насланых наверх або пад нізам чаго-н.; насціл.
Бліндажу тры накаты.
3. Слой фарбы на прыладзе для атрымання адбітку на якой-н. паверхні (на сцяне, паперы і інш.), а таксама ўзор на сценах.
Прыгожы н.
|| прым. нака́тны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
га́кнуць, -ну, -неш, -не; -ні; зак. і аднакр. (разм.).
1. Стукнуць з вялікай сілай.
Г. абухом па бервяне.
2. Ужыв. замест некаторых дзеясловаў для абазначэння дзеяння, якое адбываецца з вялікай сілай, запалам, азартам (з захаваннем кіравання гэтых дзеясловаў).
Гакнулі па тры кружкі піва.
|| незак. га́каць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. га́канне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ко́жны, -ая, -ае, (мн. ўжыв. толькі ў спалучэннях колькасных лічэбнікаў з назоўнікамі, а таксама пры словах у форме мн. са значэннем адз.ў займ. азнач.
Усякі; адзін з усіх, узяты асобна.
Кожная сям’я.
К. дзень.
Кожныя дзве гадзіны.
Кожныя тры дні.
На к. дзень.
Кожнаму (наз.) не патрапіш сказаць.
К. (наз.) так умее.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
аддзялі́цца, -дзялю́ся, -дзе́лішся, -дзе́ліцца; зак.
1. Вылучыцца з агульнай адзінай масы.
А. ад натоўпу.
2. Адстаць, адарвацца і пад. ад цэлага, выдзеліцца.
Тры самалёты аддзяліліся ад групы і накіраваліся да станцыі.
3. Стаць самастойным гаспадаром пасля падзелу маёмасці; адасобіцца.
Сын аддзяліўся ад бацькоў.
|| незак. аддзяля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.
|| наз. аддзяле́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
безнайме́нны, ‑ая, ‑ае.
У выразе: безнайменны лік — лік, які не мае пры сабе назвы адзінкі вымярэння (напрыклад: тры, пяць, васемнаццаць).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бязма́ла, прысл.
Разм. Без малога, амаль, каля. Было бязмала тры гадзіны дня. □ З поля сабраў [мужык] вось Коп пяць бязмала. Купала.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
трая́к, ‑а, м.
Разм. Тры рублі. [Аркадзь:] — На ўсякі выпадак даў траяк вартаўніку, ён на двары сячэ дровы, каб наглядаў. Асіпенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
трохкаляро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы; Р мн. ‑ровак; ж.
Назва раслін розных сямействаў, якія маюць у афарбоўцы кветкі тры колеры.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)