глубо́кий в разн. знач. глыбо́кі;
глубо́кая ночь глыбо́кая ноч;
глубо́кая печа́ть полигр. глыбо́кі друк;
глубо́кая ста́рость глыбо́кая ста́расць;
глубо́кий го́лос глыбо́кі го́лас;
глубо́кий покло́н глыбо́кі пакло́н;
глубо́кое го́ре глыбо́кае го́ра;
глубо́кий взгля́д глыбо́кі по́гляд;
глубо́кие глаза́ глыбо́кія во́чы;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
glimpse
[glɪmps]
1.
n.
1) мімалётнае ба́чаньне
to catch a glimpse of — паба́чыць мімахо́дзь
at a glimpse — на пе́ршы по́гляд
2) про́бліск -у m. (ра́дасьці)
2.
v.t.
паба́чыць бе́гла, паба́чыць мімахо́дзь
3.
v.i.
1) бе́гла зірну́ць, зазірну́ць (у кні́гу)
2) сла́ба сьвяці́ць, мігце́цца
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
judgement, judgment
[ˈdʒʌdʒmənt]
n.
1) Law пастано́ва, прысу́д судзьдзі́ або́ су́ду
2) меркава́ньне n., ду́мка f., пагля́д, по́гляд -у m.
in my judgement you are wrong — На маю́ ду́мку, вы памыля́ецеся
3) разва́жнасьць f., здаро́вы ро́зум, уме́ньне разьбіра́цца, ацэ́ньваць
4) кры́тыка f., асуджэ́ньне n.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
moderate
1. [ˈmɑ:dərət]
adj.
1) памярко́ўны (пра по́гляд), умеркава́ны (выда́ткі)
2) сярэ́дні; умеркава́ны (напр. хо́лад)
2.
n.
чалаве́к з памярко́ўнымі по́глядамі
3. [ˈmɑ:dəreɪt]
v.t.
1) стры́мваць
2) зьмянша́ць
to moderate one’s demands — зьме́ншыць свае́ патрабава́ньні
4.
v.i.
1) выступа́ць у ро́лі арбі́тра
2) старшынява́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
mniemanie
mniemani|e
н. кніжн. думка; погляд; меркаванне;
w czyim ~u — на чыю думку;
mieć wysokie ~e — o kogo/co быць высокай думкі пра каго/што
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
wzrok, ~u
м.
1. зрок;
słaby wzrok — слабы зрок;
krótki wzrok — блізарукасць;
2. вока; позірк; погляд;
utkwić wzrok — утаропіць зрок (вочы);
obrzucić ~iem — акінуць позіркам; азірнуць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
засяро́джаны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад засяродзіць.
2. у знач. прым. Накіраваны, звернуты поўнасцю на што‑н. адно. Засяроджаныя думкі. Засяроджаны погляд. // Які займае, захапляе чалавека цалкам (пра пачуцці, настрой і пад.).
3. у знач. прым. Цалкам паглыблены ў свае думкі, справу (пра чалавека). Сама Аксана была ўжо не тая — вясёлая, гуллівая, а задумлівая, засяроджаная. Сачанка. Міхась быў засяроджаны і пануры: у лесе ён пасварыўся з аб’ездчыкам. Савіцкі. // Які выражае паглыбленасць у свае думкі, справу. Засяроджаны выгляд. □ Бялявы твар .. [дзяўчыны] засяроджаны, яна слухае сяброўку. Хадкевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бля́ха, ‑і, ДМ блясе, ж.
1. Тонкае ліставое жалеза; ліст такога жалеза. Дом пад бляхай. Ацынкаваная бляха.
2. Знак у выглядзе металічнай пласцінкі з надпісам або нумарам, які сведчыць аб службовых абавязках таго, хто яго носіць. Погляд Валодзі слізгануў уніз і ўпёрся ў вялікую бляху, якая блішчала на грудзях чалавека, што трымаў яго. Пятніцкі.
3. Тонкі ліст жалеза з загнутымі краямі, на якім пякуць або смажаць што‑н. Разам з.. [Саламонам] жылі накаленыя печы, мяшкі з мукою, груды цеста і рознага гатунку печыва на бляхах. Бядуля.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бег, бегу, м.
1. Дзеянне паводле дзеясл. бегаць (у 1, 2 знач.) і бегчы (у 1, 3–6 знач.).
2. Практыкаванне або спаборніцтва ў беганні. Бег на сто метраў.
•••
Марафонскі бег — спаборніцтва па бегу на дыстанцыю 42 км. 195 м.
Спрынтэрскі бег — бег на кароткія дыстанцыі.
Бег на месцы — а) спартыўнае практыкаванне, пры якім бягун, астаючыся на месцы, робіць рухі, уласцівыя бегу; б) (іран.) энергічная на першы погляд, а на самай справе марная, бескарысная дзейнасць.
На бягу — не маючы часу спыніцца. Адстрэльвацца на бягу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прані́злівы, ‑ая, ‑ае.
1. Які рэзка гучыць, рэжа слых. Крык быў поўны такога адчаю і быў такі пранізлівы, што ўсе, хто сядзеў поплеч, мімаволі ўвабралі галовы ў плечы. Лынькоў. Раптам цішыню парушыў пранізлівы званок з пярэдняга пакоя. Рамановіч.
2. Вельмі моцны, рэзкі, які наскрозь пранізвае (пра холад, вецер, боль і пад.). Дзьмуў халодны, пранізлівы вецер. Асіпенка. Цемра пагусцела, і халадок з ракі стаў пранізлівы. Хадкевіч.
3. Востры, пільны (зрок, погляд і пад.). Саўку было нават трохі няёмка пад такім пранізлівым позіркам Цімохавых вачэй. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)