Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
по́гляд, ‑у, М ‑дзе, м.
1. Накіраванасць зроку на каго‑, што‑н. Я тады быў у тым узросце, калі ўжо не млеюць ад дзявочых поглядаў і ўсмешак.Васілевіч.[Якуб] зноў пераводзіць погляд на паляну і спрабуе ўявіць на ёй далёкі, напаўзабыты вобраз.Зарэцкі.
2.які. Выраз вачэй, манера глядзець. Мужны і дародны [Батура], Як той дуб, плячысты, погляд — ясны, чысты.Пушча.І чуць калі што вынікала, То бацька кідаў так, бывала, На хлопцаў погляд выразліва, Што тыя ў лаву баязліва Траха са страху не ўпаўзалі, Бо гэты погляд добра зналі.Колас.
3. Пункт гледжання. Кожны чалавек мае сваю асобную мерку да шчасця і свой асобны погляд на самое шчасце...Бядуля.Кожны расказваў сваё, на яго погляд, самае цікавае і незвычайнае.Пальчэўскі.Погляд Дубоўкі на паэзію мае многа агульнага з поглядам на яе Максіма Багдановіча: як той, так і другі змагаліся за высокую культуру беларускага верша.Конан.
•••
Абвесці поглядамгл. абвесці.
Абеглы погляд — мімалётны, ледзь улоўны погляд.
На першы погляд — паводле першага ўражання.
На погляд — па знешняму выгляду.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
по́глядм.
1. Blick m -(e)s, -e;
2. (думка) Méinung f -, -en, Ánsicht f -, -en; Áuffassung f -, -en; Gesíchtspunkt m -(e)s, -e;
на мой по́гляд méiner Méinung [Ánsicht] nach, méines Eráchtens;
з пе́ршага по́гляду auf den érsten Blick
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)