шанцава́ць, ‑цуе;
Пра ўдачу ў чым‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шанцава́ць, ‑цуе;
Пра ўдачу ў чым‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
антыпо́ды
(
1) насельнікі двух дыяметральна процілеглых пунктаў зямнога шара;
2)
3) клеткі, размешчаныя ў процілеглым ад пылкаўваходу канцы зародкавага мяшка пакрытанасенных раслін.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
Пакале́нне ’сваякі адной ступені роднасці ў адносінах да агульнага продка;
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
чалядзі́н, ‑а,
1. Дваровы чалавек, слуга ў панскім доме.
2. Той, хто належыць да чэлядзі (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бязву́сы, ‑ая, ‑ае.
1. Без вусоў.
2. Безасцюковы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абрадзі́ніцца, ‑ніцца;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
напру́жанасць, ‑і,
Уласцівасць і стан напружанага.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
незабы́ўны, ‑ая, ‑ае.
Такі, што нельга забыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
панасу́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Насушыць, высушыць многа чаго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
папрысыла́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Прымаць усё, многае або ўсіх, многіх.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)