Verbum

анлайнавы слоўнік

squalor [ˈskwɒlə] n. гразь, бруд; занядба́насць; убо́ства, мізэ́рнасць;

live in squalor and misery жыць у гра́зі і гале́чы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

анаэро́бы

(ад ан- + аэробы)

арганізмы, здольныя жыць у асяроддзі, дзе няма атмасфернага кіслароду, напр. некаторыя бактэрыі, ніжэйшыя расліны (параўн. аэробы).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Во́дшыб у выразе: жыць на водшыбе ’адасоблена, убаку’ (БРС, Шат.). Рус. отшиб, укр. відшіб. Да *адшыбіць (гл., напр., шыбаць); параўн. рус. отшибить, отшиб.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кватэ́раваць ’часова жыць у каго-н., наймаючы кватэру, памяшканне’ (КЭС, лаг., Янк. I), ’размяшчацца, быць на пастоі (пра войска)’ (ТСБМ). Гл. кватэра ₁.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Міжыт ’малако ў каровы перад цяленнем’ (ТС). З *нежыт. Параўн. рус. пери, нежить ’сукравіца’, якое з ne‑žitь. Да не і жыць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

мо́жна, безас. у знач. вык.

1. з інф. Ёсць магчымасць. Цяпер .. [дзікоў] можна разгледзець і без бінокля. В. Вольскі.

2. Дазваляецца. Услаўляў і слаўлю я Час наш пераможны. А чаму пра салаўя Мне пісаць не можна? Бялевіч.

•••

Жыць можна гл. жыць.

Пасаліўшы, есці можна гл. есці.

Можна сказаць гл. сказаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адзіно́та ж.

1. одино́чество ср., отше́льничество ср.;

2. уедине́ние ср., уединённость;

◊ жыць на ~но́це — жить на отши́бе

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

невядо́масць ж. неизве́стность, безве́стность;

жыць у ~сці — жить в неизве́стности (безве́стности);

◊ пакры́та це́мрай ~сці — покры́то мра́ком неизве́стности

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

пяшчо́та ж.

1. не́га;

жыць у ~чо́це — жить в не́ге;

2. (ласка) не́жность;

мацяры́нская п. — матери́нская не́жность

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

пава́жыць, -жу, -жыш, -жыць; -жаны; зак., каго-што.

1. Вызначыць вагу, цяжар каго-, чаго-н.

П. мяхі з жытам.

П. сумку ў руцэ.

2. Узважыць усё, многае або ўсіх, многіх.

П. усю бульбу.

|| звар. пава́жыцца, -жуся, -жышся, -жыцца (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)