папра́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак., што.

1. і без дап. Пражыць некаторы час.

2. Пражачы, згатаваць усё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)