куртыза́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Уст. Жанчына лёгкіх паводзін, якая мела апекуноў у арыстакратычным асяроддзі.

[Фр. courtisane.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маладзі́ца, ‑ы, ж.

Маладая замужняя жанчына. У вішнёвым садку каля хаты Маладзіцы й дзяўчаты Засцілалі сталы ў халадочку. Бялевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

драбо́к, ‑бка, м.

Крупінка якога‑н. цвёрдага рэчыва. Жанчына расшмаргнула завязку, узяла з торбачкі драбок солі, лізнула, панюхала. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вартаўні́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Разм. Жанчына, якая прыбірае школу і наглядае за ёю; тэхнічка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

румянатва́ры, ‑ая, ‑ае.

З румяным тварам. Цётка Глаша, румянатварая высокая жанчына, стаяла на пероне з плашчом у руках. Гамолка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

алего́рыя

(гр. allegoria)

1) іншасказанне (напр. гаварыць алегорыямі);

2) выражэнне адцягненага паняцця пры дапамозе канкрэтнага вобраза ў творы літаратуры ці мастацтва (напр. вясна — маладая жанчына з кветкамі, правасуддзе — жанчына з вагамі).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

а́хнуць сов., разг.

1. (крикнуть) а́хнуть;

жанчы́на мо́цна ~нула — же́нщина гро́мко а́хнула;

2. (ударить) сту́кнуть, а́хнуть;

а. па галаве́ — а́хнуть по голове́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

-гінія

(гр. gyne = жанчына)

другая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае прыналежнасць да жаночага полу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

куртыза́нка

(фр. courtisane = прыдворная дама)

жанчына лёгкіх паводзін і авантурыстычнага спосабу жыцця ў арыстакратычным асяроддзі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

цырцэ́я

(лац. Circe, ад гр. Kirke = імя німфы-чараўніцы ў старажытнагрэчаскай міфалогіі)

перан. жанчына-чараўніца.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)