holy [ˈhəʊli] adj. святы́;

holy bread про́свіра, прасві́рка;

holy water свята́я вада́;

HolyLand Свята́я зямля́ (Палесціна);

Holy City свяшчэ́нны го́рад (Іерусалім, Рым і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

cosmopolitan​2 [ˌkɒzməˈpɒlɪtən] adj.

1. касмапаліты́чны, насе́лены людзьмі́ з ро́зных кутко́ў све́ту;

a cosmopolitan city касмапаліты́чны го́рад

2. касмапаліты́чны, з шыро́кім кругагля́дам (пра чалавека, погляды)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

antique​2 [ænˈti:k]adj.

1. старажы́тны;

an antique city старажы́тны го́рад

2. антыква́рны;

an antique vase антыква́рная ва́за;

an antique shop антыква́рная кра́ма, антыква́рны магазі́н

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дэлега́т, ‑а, М ‑гаце, м.

Выбраны або прызначаны прадстаўнік якой‑н. арганізацыі, калектыву, дзяржавы; пасланец, упаўнаважаны. Дэлегат з’езда. Дэлегаты Генеральнай Асамблеі ААН. □ Часта Міхалка з Борухам ездзяць у горад дэлегатамі ад сялян. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

піяне́рскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да піянера (у 4 знач.). Піянерскі атрад. Піянерскі гальштук. □ Толя Кавалёў вяртаўся з піянерскага лагера ў свой горад на чацвёрты дзень вайны. Якімовіч.

•••

Піянерскі касцёр гл. касцёр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разбамбі́ць, ‑блю, ‑біш, ‑біць; зак., што.

Разбіць, разбурыць бамбардзіроўкай. Раніцай фашысцкія самалёты наляцелі на горад, разбамбілі станцыю, падпалілі дамы. Хомчанка. — Дзе ж мы будзем жыць? Наш дом разбамбілі ў першы ж налёт. Мікуліч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wymarły

wymarł|y

вымерлы;

dom jak ~y — вымерлы (запусцелы) дом;

~e miasto — запусцелы горад

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wieczny

wieczn|y

1. вечны

2. разм. вечны; бясконцы;

~e miasto — вечны горад (Рым)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

адлучы́цца сов.

1. отби́ться, отдели́ться;

аве́чка ~чы́лася ад чарады́ — овца́ отби́лась (отдели́лась) от ста́да;

2. отлучи́ться;

а. ў го́рад — отлучи́ться в го́род

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

заснава́цца, ‑снуецца; зак.

1. Узнікнуць, утварыцца. На месцы былой дрыгвы заснаваўся і з небывалай сілай пачаў расці сацыялістычны горад. Кудраўцаў.

2. Пакрыцца, зацягнуцца (павуціннем, смугой і пад.). Лес туманам заснаваўся, Луг расой акрыўся. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)