soothe

[su:ð]

v.t.

1) супако́йваць, суцяша́ць; суніма́ць (ад пла́чу)

2) аблягча́ць, залаго́джваць (боль)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

headache

[ˈhedeɪk]

n.

1) галаўны́ боль

2) informal вялі́кі кло́пат, згрызо́та, непрые́мнасьць f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

tranquilize

[ˈtrænkwəlaɪz]

1.

v.t.

1) супако́йваць

2) супако́йваць, суніма́ць (боль)

2.

v.i.

супако́йвацца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Перабе́рыць ’замучыць’ у сказе: Гэта боль пераберыць мяне (мядз., Жыв. сл.). Да пера- (гл.) і ⁺бе́рыць, якое, відаць, генетычны суадносіцца з бароць (гл.). Аб пераходзе о > е па нявытлумачаных прычынах гл. Карскі, 1, 154–158.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

настальгі́я

(н.-лац. nostalgia, ад гр. nostos = вяртанне + algos = боль)

1) туга па радзіме;

2) туга па мінулым, страчаным.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

запячы́, -пяку́, -пячэ́ш, -пячэ́; -пячо́м, -печаце́, -пяку́ць; запёк, -пякла́, -ло́; -пячы́; -пе́чаны; зак.

1. што. Спячы, загарнуўшы ў цеста.

З. рыбу ў цесце.

2. Паставіць у напаленую печ, у духоўку для ўтварэння румянай скарынкі.

З. макароны.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Прычыніць пякучы боль, засадніць.

Моцна запякло.

|| незак. запяка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

суці́шыць, -шу, -шыш, -шыць; -шаны; зак.

1. каго-што. Супакоіць, давесці да стану спакою, уціхамірыць.

С. дзяцей.

2. што. Змякчыць, зрабіць менш адчувальным; аслабіць, прыглушыць якое-н. пачуццё.

С. боль.

С. хваляванне.

3. каго-што. Прыцішыць, затрымаць (чый-н. ход, рухі пад.).

С. каня.

С. бег.

|| незак. суціша́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. суцішэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Бале́сць ’хвароба’ (Касп., Шат.). Рус. бо́ле́сть, укр. бо́лість ’тс’, польск. boleść, чэш. bolest і г. д. Слав. bolestь ’хвароба, боль’ (ад bolěti, bolь). Сюды і бале́сны (БРС), бале́сці (мн.) ’хвароба, хваравітасць’ (Сцяц.). Параўн. Слаўскі, 1, 40.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

still3 [stɪl] v. lit. супако́йваць; супако́йвацца; сціша́ць, уціхамі́рваць; уціхамі́рвацца;

still smb.’s fears разагна́ць чые́-н. стра́хі;

still pain супако́йваць боль

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

альгалагні́я

(ад гр. algos = боль + lagneia = юр, сладастраснасць)

сексуальнае задавальненне, якое ўзнікае ад прычынення псіхічнага або фізічнага болю аднаму з палавых партнёраў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)