Verbum

макі́тра, ‑ы, ж.

Абл. Макацёр. Насця .. паставіла на стол макітру тварагу са смятанай і скварак трохі падсмажыла. Навуменка.

змы́слы, ‑ая, ‑ае.

Абл. Кемлівы, знаходлівы. — [Дзед Талаш] чалавек змыслы, хітры, асцярожны, але рашучы і смелы і чалавек паважаны. Колас.

зрыхтава́цца, ‑туюся, ‑туешся, ‑туецца; зак.

Абл. Падрыхтавацца. Зрыхтаваліся [члены Рэўваенсавета] даць залп у дзверы, а потым канчаць з сабою. Гарэцкі.

зюзю́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Абл. Весці лёгкую, вольную размову. Старыя ціхенька зюзюкаюць пра каня, пра карову. Бядуля.

кага́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Абл. Чайка. З ветрам узняўшыся, кружыцца кагарак шэраг. Танк.

вясе́льніца, ‑ы, ж.

1. Жан. да вясельнік.

2. Абл. Нявеста. Спраўляюцца заручыны Вясельніцы засмучанай З вясёлым жаніхом. Купала.

га́матны, ‑ая, ‑ае.

Абл. Залішне прасторны, вялікі; грубы (часцей пра вопратку). Жанчыніна вопратка была цяжкая і гаматная. Чорны.

гі́дкі, ‑ая, ‑ае.

Абл. Гадкі. Чорная, гідкая, страшная кроў паплыла ў .. [лесніка] з галавы, пэцкала новы жупан, стрэльбу. Гарэцкі.

глады́шка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.

Абл. Гладыш. Данік прывёз першую гладышку бярозавага соку. Шамякін.

гучо́к, ‑чка, м.

Абл. Маладая галінка; атожылак, парастак. — Сена дастанем, насячом гучкоў, вецця, галін — не падохне жывёла. Колас.