вясельніца, ‑ы, ж.

1. Жан. да вясельнік.

2. Абл. Нявеста. Спраўляюцца заручыны Вясельніцы засмучанай З вясёлым жаніхом. Купала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)