военвра́ч (вое́нный врач) ваенура́ч, -ча́ м. (вае́нны ўрач).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

главвра́ч (гла́вный врач) галоўура́ч, -ча́ м. (гало́ўны ўрач).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

санвра́ч (санита́рный врач) санура́ч, -ча м. (саніта́рны ўрач).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

галоўура́ч, -ча́ м. (гало́ўны ўрач) главвра́ч (гла́вный врач)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ветура́ч, -ча́ м. (ветэрына́рны ўрач) ветвра́ч (ветерина́рный врач)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ваенура́ч, -ча́ м. (вае́нны ўрач) военвра́ч (вое́нный врач)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

санура́ч, -ча м. (саніта́рны ўрач) санвра́ч (санита́рный врач)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лейб-ме́дык

(ад ням. Leib = цела + медык)

прыдворны ўрач.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

амбулато́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да амбулаторыі. Амбулаторны прыём. Амбулаторны ўрач. Амбулаторны хворы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

брыга́дны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да брыгады. Брыгадны ўрач. Брыгадны стан. Брыгадны сход. Брыгаднае заданне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)