ям, род. я́ма м., ист. ям

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

orchestra pit [ˈɔ:kɪstrəpɪt] n. арке́стр, арке́стравая я́ма

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

выбо́іна, -ы, мн. -ы, -бо́ін, ж.

1. Паглыбленне на паверхні чаго-н., выбітае ўдарам.

2. Яма на дарозе ад язды.

Дарога ў выбоінах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

вы́греб м.

1. (действие) выграба́нне, -ння ср.; выго́ртванне, -ння ср.;

2. (мусорная яма) памы́йная я́ма, сме́тнік, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

гнаясхо́вішча, ‑а, н.

Яма для захоўвання гною.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

размы́віна, ‑ы, ж.

Яма, паглыбленне, размытае вадой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

я́міна, -ы, мн. -ы, я́мін, ж. (разм.).

Тое, што і яма (у 1 і 3 знач.).

|| памянш. я́мінка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

свежавы́капаны, ‑ая, ‑ае.

Нядаўна, толькі што выкапаны. Свежавыкапаная яма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зумпф, ‑а, м.

Спец. Яма на дне шахты для сцёку вады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́бай, ‑баю, м.

Калдобіна, яма, якая ўтварылася на дарозе ад язды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)