Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
мэйнстры́м
(англ. main stream)
найбольш тыповыя з’явы літаратуры і музыкі, распаўсюджаныя ў дадзеным грамадстве ў пэўную эпоху і запатрабаваныя ім.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
Вайдало́т, вайдэло́т ’саслоўе жрацоў у эпоху язычніцтва ў літоўцаў і прусаў’ (КТС). З літ.vaideliõtas ’жрэц’ (Фрэнкель, 15, 1179–1180; параўн. Брукнер, 599).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
краманьёнец
(ад фр. CroMagnon = назва пячоры ў Францыі)
непасрэдны продак сучаснага чалавека, які жыў у эпоху позняга палеаліту.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
рэцэ́пцыя, ‑і, ж.
1.Кніжн. Запазычанне і прыстасаванне грамадствам сацыялагічных і культурных форм, якія ўзніклі ў іншай краіне ці ў іншую эпоху. Рэцэпцыя рымскага права ў краінах Заходняй Еўропы.
2.Спец. Успрыманне і ператварэнне механічных, тэрмічных, электрамагнітных, хімічных і інш. раздражняльнікаў у нервовыя сігналы.
[Ад лац. receptio — прыняцце.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бенефі́цый, ‑ю, м.
Адна з форм зямельнага ўладання ў эпоху феадалізму. Спачатку ўсім ім [дружыннікам] — любімцам каралі ў большасці дараваліся ўчасткі народнай зямлі, пазней яны аддаваліся ў карыстанне ў форме бенефіцыяў, спачатку ў большасці выпадкаў на ўвесь час жыцця караля, і такім чынам за кошт народа стваралася аснова новай знаці.Энгельс.
[Лац. beneficium — дабрадзейства.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Гауптва́хта ’гауптвахта’ (БРС). Рус.гауптва́хта, укр.гауптва́хта. Крыніцай запазычання для бел. і ўкр. з’яўляецца, відаць, рус. мова. Рус.гауптва́хта < ням.Hauptwache, Hauptwacht (ужо ў Пятроўскую эпоху). Фасмер, 1, 397; падрабязна Шанскі, 1, Г, 39.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Дэманстра́цыя ’дэманстрацыя’ (БРС). Рус.демонстра́ция, укр.демонстра́ція. Лічыцца запазычаннем з польск.demonstracja (< лац.demonstratio). У рус. мове вядома ўжо ў Пятроўскую эпоху са значэннем ’доказ’. Фасмер, 1, 498; Шанскі, 1, Д, Е, Ж, 68.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ар’ерга́рд ’частка войска ззаду асноўных сіл’ (БРС). З рус.арьергард (Крукоўскі, Уплыў, 82), якое ў Пятроўскую эпоху запазычана з франц.arrière‑garde (Шанскі, 1, А, 157; Фасмер, 1, 92). На французскую крыніцу беларускага слова ўказвалі БМ, 43–44; Юрігелевіч, 130.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Док ’док’ (БРС). Рус.док, укр.док ’тс’. Паводле Фасмера (1, 523), запазычанне з гал.dok або англ.dock у Пятроўскую эпоху. Шанскі (1, Д, Е, Ж, 156) думае пра запазычанне толькі з гал. мовы. Гал.dok дакладвай этымалогіі не мае.