bradawl

[ˈbrædɔl]

n.

шы́ла n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

awl

[ɔl]

n.

шы́ла n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

шылападо́бны, ‑ая, ‑ае.

Які сваім знешнім выглядам, формай нагадвае шыла. Шылападобная дзюба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Vórstecher

m -s, - шы́ла

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Áhle

f -, -n шы́ла

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

запяршы́ць сов., безл. заперши́ть;

~шы́ла ў го́рле — заперши́ло в го́рле

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спіча́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. Верхняя завостраная частка чаго-н.

С. яліны.

2. Вузкая высокая надбудова пірамідальнай або канічнай формы на будынку; шпіль.

С. касцёла.

3. Плоскае выгнутае шыла для пляцення лапцей.

Дзед спрытна трымаў с. у руцэ.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

залама́цца сов. слома́ться;

шы́ла ~ма́лася ў падэ́шве — ши́ло слома́лось в подо́шве

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Pfriem

m -(e)s, -e шы́ла

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

шва́йка, ‑і, ДМ швайцы; Р мн. шваек; ж.

Плоскае шыла, якім колюць свіней. Прымак прыбег са швайкаю і дакалолі парсючка. Мурашка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)