2) пы́шнасьць, велікапы́шнасьць f.; раско́ша f., шык -у m., по́мпа f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
форс, ‑у, м.
Разм. Самахвальства, франтаватасць, імкненне здзівіць навакольных (раскошай, манерамі і пад.); шык. Мікола Зязюльскі быў калісь багаты чалавек, задаваў форсу і прагульваў цэлыя сотні рублёў.Колас.Без лётчыцкай шапкі, з бялесымі драбнюткімі кудзеркамі, Сяргей нагадваў цыбатага хлапчука, які для форсу надзеў нечую форму і саромеецца гэтага.Хомчанка.// Фанабэрыя, пыха. Напускны, штучны форс яго зляцеў, як шалупінне. [Горык] нагадваў цяпер вінаватага школьніка і хацеў неяк загладзіць свой учынак.Сапрыка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
glitter
[ˈglɪtər]1.
v.i.
1) пераліва́цца, ясьне́ць, зьзяць; іскры́цца
2) блішчэ́ць
2.
n.
1) зы́ркае, асьляпля́льнае сьвятло́, зьзя́ньне n.
2) бляск, шык -у m., раско́ша f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
шыкава́ць1, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; незак.
Разм. Жыць з шыкам; праяўляць у чым‑н. шык; фарсіць. Каб усе пабачылі, як ён шыкуе, сядок падоўгу разлічваўся з барадатым рамізнікам у сінім зіпуне.Рамановіч.[Унук] шыкаваў цяпер у доўгім габардзінавым макінтошы і ў чорным не па галаве берэце з хвосцікам наверсе.Ракітны.
шыкава́ць2, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; незак., каго-што.
Абл. Рыхтаваць, падрыхтоўваць. Спіць сабе [Валодзька] да абеду, а надвячоркам распальвае вуголлі ў прасе, шыкуе штаны.Гроднеў.// Запасіць што‑н. Шыкаваць палотны ў пасаг.
[Польск. szykować.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Schmiss
I
m -es, -e шнар, рубе́ц
III
m -es, -e разм. разма́х, шык
da steckt ~ drin — у гэ́тай справе ёсць разма́х
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
szyk, ~u
Iм.
1. строй; шыхт;
szyk bojowy — баявы строй;
2.грам. словапарадак;
szyk wyrazów — парадак слоў, словапарадак;
pomieszać komu ~i — расстроіць каму планы
IIм.
шык; элегантнасць;
ubierać się z ~iem — апранацца з шыкам
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
фасо́н, ‑у, м.
1. Форма, крой, па якіх пашыта што‑н. (адзенне, абутак, галаўныя ўборы). З кабінкі вылез прысадзісты, чырванатвары чалавек, апрануты ў жоўты, вайсковага фасону фрэнч.Навуменка.З раніцы да позняга вечара топчуць.. [двор] падэшвы чаравікаў самых розных фасонаў і памераў.Жычка.// Знешні выгляд, форма (прадмета, вырабу і пад.). На незнаёмцы была яркая шарсцяная кофтачка, якая сваім фасонам нагадвала дзіцячую матроску і дужа пасавала жанчыне.Васілёнак.
2.Разм. Пэўны спосаб, манера. Ад гэтага запытання я страпянуўся, зірнуў на чалавека з рудой, калматай, але падраўнянай пад нейкі фасон барадой, у брызентавым плашчы з настаўленым башлыком, быццам чалавек сабраўся на дождж.Сабаленка.
3.Разм. Паказная франтаватасць; шык. З кавалерскім фасонам і з блазенскім сорамам Лёня пакланіўся і, узняўшы вочы, сумеўся ад той амаль зусім звычайнай дзявочай усмешкі.Брыль.[Стрэлачнік:] — Ну і рабацяга знайшоўся! Толькі і ведае — кастыль ды гайкі, дый молат для фасону насіць.Лынькоў.
•••
Трымаць фасонгл. трымаць.
[Фр. façon.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
style1[staɪl]n.
1. стыль, спо́саб выражэ́ння, мане́ра;
lofty style высо́кі стыль;
the style of court стыль судо́вых папе́р;
write good English style піса́ць на до́брай англі́йскай мо́ве;
a style of life лад жыцця́
2. напра́мак, шко́ла (у мастацтве);
the Byzantine style візанты́йскі стыль
3. густ, арыгіна́льнасць; шык, бляск;
a woman of style жанчы́на з гу́стам
4. фасо́н, мо́да;
a style setter заканада́ўца мо́ды;
in the latest style па апо́шняй мо́дзе;
of all styles and sizes усі́х фасо́наў і паме́раў
5.bot. пе́сцік (кветкі)
♦
cramp smb.’s style не даць каму́-н. разгарну́цца;
live in grand sty le жыць на шыро́кую нагу́
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)