Кага́лшумны натоўп, зборышча’ (ТСБМ; бяроз., Выг.; Др.-Падб., Касп., Нас., Шат., Янк., Яўс.), ’гурт. грамада’ (Бір. Дзярж., Нар. лекс.). Рус. зах.-бран. кагалшумны натоўп’. Укр. кагал ’шумнае зборышча’. Утворана ад кагал ’яўрэйскае абшчыннае самакіраванне і сама абшчына’, адкуль значэнні ’гурт’ і ’шумны натоўп’ маглі развівацца незалежна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

pltrig

a шу́мны, галаслі́вы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

geräuschvoll

a шу́мны, шумлі́вы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

lärmend

a шу́мны, шумлі́вы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wow1 [waʊ] n. infml шу́мны по́спех;

go with a wow мець шу́мны по́спех (пра п’есу, фільм і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

грыму́чы, -ая, -ае.

1. Які стварае рэзкія гукі, моцны шум.

Грымучыя калёсы.

2. Шумны, гучны.

Г. аркестр.

Грымучая ртуць — выбуховае хімічнае рэчыва ў выглядзе крышталічнага белага парашку.

Грымучы газ — выбуховая сумесь вадароду з кіслародам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

hilarious [hɪˈleəriəs] adj. ве́льмі вясёлы, шу́мны; ве́льмі сме́шны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

noisy [ˈnɔɪzi] adj. шу́мны, шумлі́вы;

be noisy шуме́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

rip-roaring [ˈrɪpˌrɔ:rɪŋ] adj. infml бу́рны, шу́мны, шумлі́вы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

rollicking [ˈrɒlɪkɪŋ] adj.

1. бесклапо́тны, бестурбо́тны

2. шу́мны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)