шаргатну́ць

‘аднакратны дзеяслоў да шаргацець - шапацець, шамацець, шумець’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. шаргатну́ шаргатнё́м
2-я ас. шаргатне́ш шаргатняце́
3-я ас. шаргатне́ шаргатну́ць
Прошлы час
м. шаргатну́ў шаргатну́лі
ж. шаргатну́ла
н. шаргатну́ла
Загадны лад
2-я ас. шаргатні́ шаргатні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час шаргатну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

racket​3 [ˈrækɪt] v. infml. шуме́ць, грыме́ць, груката́ць; паруша́ць (цішыню, спакой)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

зашуме́ць ánfangen* zu lärmen; гл. шумець

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

бурлі́ць, -лю́, -лі́ш, -лі́ць; незак.

1. Бурна цячы, пералівацца, клекатаць.

Мора бурліць.

2. перан. Праяўляцца з вялікай сілай (пра падзеі, пачуцці і пад.); шумець.

Кроў бурліць, на месцы не сядзіцца.

Злосць бурліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разбушава́цца, -шу́юся, -шу́ешся, -шу́ецца; -шу́йся; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пачаць моцна бушаваць; стаць бурным (пра стыхійныя з’явы).

Разбушавалася непагода.

2. перан. Пачаць моцна шумець, буяніць (разм.).

Разбушаваўся бацька.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шапаце́ць, -пачу́, -паці́ш, -паці́ць; -паці́м, -паціце́, -паця́ць; -паці́; незак.

Абзывацца шолахам, шумець чым-н. сухім або ўтвараць шолах, шум.

Шапаціць чарот на беразе возера.

Ніва шапаціць спелымі каласамі.

|| наз. шапаце́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

загламазджа́ць

‘набіваць галаву, збіваць бакі; навальваць адно на другое; шумець, крычаць’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. загламазджа́ю загламазджа́ем
2-я ас. загламазджа́еш загламазджа́еце
3-я ас. загламазджа́е загламазджа́юць
Прошлы час
м. загламазджа́ў загламазджа́лі
ж. загламазджа́ла
н. загламазджа́ла
Загадны лад
2-я ас. загламазджа́й загламазджа́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час загламазджа́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

загламаздзі́ць

‘набіць галаву, збіць бакі; наваліць адно на другое; пачаць шумець, крычаць’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. загламазджу́ загламаздзі́м
2-я ас. загламаздзі́ш загламаздзіце́
3-я ас. загламаздзі́ць загламаздзя́ць
Прошлы час
м. загламаздзі́ў загламаздзі́лі
ж. загламаздзі́ла
н. загламаздзі́ла
Загадны лад
2-я ас. загламаздзі́ загламаздзі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час загламаздзі́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заці́хнуць, -ну, -неш, -не; заці́х, -хла; -ні́; зак.

1. Перастаць утвараць якія-н. гукі; перастаць шумець.

Зала заціхла.

Дзеці заціхлі.

2. перан. Аслабіць або спыніць сваю дзейнасць.

Вецер заціх.

|| незак. заціха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шумну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.

Разм. Аднакр. да шумець ​1 (у 1, 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)