разма́зацца, ‑мажацца; зак.

Распаўсюдзіцца, расцерціся па якой‑н. паверхні. Чарніла размазалася па стале.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ink [ɪŋk] n. чарні́ла;

printer’s ink друка́рская фа́рба;

written in ink напі́санае чарні́лам

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

atrament, ~u

м. чарніла; атрамант

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вы́мачаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Мачаючы, выбраць, зрасходаваць. Вымачаць чарніла. Вымачаць смятану.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Túsche

f -, -n туш (чорнае чарніла)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

алізары́навы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да алізарыну. // Зроблены з алізарыну. Алізарынавыя фарбы. Алізарынавае чарніла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гектаграфі́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Прызначаны для гектаграфавання. Гектаграфічнае чарніла.

2. Які робіцца гектаграфаваннем. Гектаграфічнае друкаванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распэ́цкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Размазаць па паверхні што‑н. Распэцкаць чарніла па стале.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паналіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак.

1. што і чаго. Напоўніць усю або нейкую колькасць пасуды чым-н. вадкім.

П. бочкі вадой.

2. чаго. Разліць якую-н. вадкасць у многіх месцах.

П. чарніла на стол.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аўтару́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Ручка для пісання, у якой чарніла аўтаматычна падаецца да пяра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)