паспе́х, ‑у, м.

Разм. Празмерная хуткасць, спешка. Паспех — людзям на смех. Прыказка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

звышнатура́льны, -ая, -ае.

1. У містычным уяўленні: які не тлумачыцца натуральным чынам; дзівосны.

Звышнатуральныя сілы.

2. Які перавышае звычайную меру чаго-н.; незвычайны (разм.).

Звышнатуральная хуткасць.

|| наз. звышнатура́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стыпль-чэ́з, ‑а, м.

У спорце — бег або скачкі на хуткасць з перашкодамі.

[Англ. steeplechase.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Überschallgeschwindigkeit

f - звышгукава́я ху́ткасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Schnélligkeit

f -, -en ху́ткасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Прыт ’спрыт; жвавасць, рухавасць’ (Бяльк.). Рус. прыть ’хуткасць; жвавасць’. Гл. пры́ткі, прыць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

фі́ніш, -у, м.

1. Заключная частка спартыўнага спаборніцтва на хуткасць.

2. Канечны пункт, канец такога спаборніцтва.

3. У спорце: некаторая адлегласць на дыстанцыі перад канечным пунктам.

Прайсці ф.

|| прым. фі́нішны, -ая, -ае.

Фінішная стужка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

chyżość

ж. хуткасць; скорасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

hypersonic [ˌhaɪpəˈsɒnɪk] adj. phys. гіпергукавы́; звышгукавы́;

hypersonic velocity звышгукава́я ху́ткасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Úmlaufgeschwindigkeit

f -, -en ху́ткасць [ско́расць] вярчэ́ння

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)