Бажні́ца ’ўсякі нехрысціянскі храм, акрамя яўрэйскага’ (Шат.); ’паліца або шафка пад абразамі’ (Касп.). Рус. божни́ца ’царква; язычаскі храм’, укр. божни́ця. Параўн. польск. bożnica (раней кожная царква; сёння толькі яўрэйская; Брукнер, 34), ст.-чэш. božnicě ’язычаскі храм’. Ад бог (гл.). Фасмер, 1, 184 (там і некаторая літ-pa), прыводзіць паралелі, якія тлумачаць значэнне ’язычаскі, яўрэйскі храм’: гоц. gudhûs іюдзейскі храм’, ст.-ісл. godahûs ’язычаскі храм’. Трубачоў (Этимология, 1965, 30) хоча бачыць сувязь паміж слав. božьnіса і іран. *bagina‑ ’храм’, што, аднак, досыць праблематычна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

свяці́лішча, -а, мн. -ы, -ішч і -аў, н.

1. Храм (уст.).

С. аракулаў.

2. перан. Месца, якое выклікае пачуццё глыбокай павагі і пашаны (высок.).

С. навукі (цэнтр навуковай думкі).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

буды́йскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да будызму. Будыйскае вучэнне. Будыйскі храм.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

індуі́сцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да індуізму. Індуісцкі храм. Індуісцкая філасофія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

па́гада, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Будыйскі храм у краінах Далёкага Усходу.

[Скажонае санскр. «бхагават» — божы, святы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пантэо́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Манументальны будынак — месца пахавання славутых дзеячаў.

2. У старажытных грэкаў і рымлян: храм, прысвечаны ўсім багам.

3. Сукупнасць багоў якой-н. рэлігіі (кніжн.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

sacrilege [ˈsækrəlɪdʒ] n. святата́цтва; блюзне́рства, кашчу́нства;

commit sacrilege абрабава́ць храм

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

świątynia

ж. храм; святыня

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Феми́да

1. миф. Фемі́да, -ды ж.;

весы́ Феми́ды ва́гі Фемі́ды;

служи́тели Феми́ды ирон. слу́жкі Фемі́ды;

храм (алта́рь) Феми́ды храм (алта́р) Фемі́ды;

2. астр. Фемі́да, -ды ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

przybytek, ~ku

przybyt|ek

м.

1. прыбытак;

2. перан. храм; святыня;

~ek nauki — храм навукі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)