Час, які папярэднічае вясне. Было прадвесне — сакавік, але дзень па-зімоваму халодны, хмурны.Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
mroczny
змрочны; цёмны; хмурны
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
уну́рысты, ‑ая, ‑ае.
Хмурны, нелюдзімы. Прыйшоў Мікіта — дужы хлапчына з масянжовым тварам, троху сутулаваты, унурысты і маўклівы.Зарэцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
chmurny
1. пахмурны; хмурны; хмарны;
2.хмурны; пануры;
chmurny wzrok — пануры погляд
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
sullen[ˈsʌlən]adj.derog. пану́ры, хму́рны;
a sullen grey skylit. пахму́рнае шэ́рае не́ба
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
непрыве́тлівы, непрыве́тны
1.únfreundlich; kühl;
2. (хмурны, пануры) düster
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
gríesgrämig, gríesgrämlich
a сварлі́вы, пану́ры, хму́рны
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
хму́рый
1.(о человеке)хму́рны, пахму́рны; пану́ры;
2.(о погоде) хма́рны, пахму́рны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паны́лы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае хмурны, прыгнечаны настрой; сумны, маркотны. Іван сеў, кінуўшы на дол скуранку, побач спынілася панылая, здалося, разгубленая Джулія.Быкаў.// Які выражае хмурны, прыгнечаны настрой. — Пайграй... — панылым голасам прамовіў Сымон. — Пайграй...Чарнышэвіч.Саўчанка адразу абмяк, запалыя, пачырванелыя.. вочы сталі яшчэ больш безуважлівымі і панылымі.Лупсякоў.// Прасякнуты хмурнасцю, прыгнечанасцю; бязрадасны. Каторы ўжо раз за гэтыя суткі ўсеабдымнай тугою ахоплівала.. [Клімчанку] гэтая панылая думка.Быкаў.
2. Які выклікае хмурны, прыгнечаны, тужлівы настрой. Марудна цягнуўся панылы, змрочны дзень.Асіпенка.[Ярмоленка] з тугой глядзеў на гэтыя агні, на вуліцу, якая здавалася яму нязвыкла шырокай і панылай.Сіўцоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)