Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
rubbish
[ˈrʌbɪʃ]
n.
1) хлам -у m., адкі́ды pl., сьме́цьце n
2) лухта́f.; дурніна́, дрэнь f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Матрахля́сы ’вельмі парванае адзенне’ (Грыг.). З польск.materklasy ’старызна, хлам’, якое Брукнер лічыць скажоным materiały, аднак змяшчае гэта ў артыкуле matka. Больш правільна гл. бел.мартаплясы.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
кумі́р, ‑а, м.
1. Статуй язычніцкага бога; ідал. / Пра статуі антычных багоў, цароў і пад. Пакрышаны куміры, Багі пайшлі на хлам.Колас.
2.перан. Той, хто (тое, што) з’яўляецца прадметам асаблівай павагі, пакланення. На ўсё свой час... Былы ку мір Кампаній шумных, рэстаранаў Пабляк... Навек у Лету кануў...Бачыла.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
rubbish1[ˈrʌbɪʃ]n.
1. сме́цце, хлам;
a rubbish bin вядро́ для сме́цця;
household rubbish стары́зна; макулату́ра і да т.п.
2.infml бязглу́здзіца, лухта́
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Рамс: у ра́мса ’від гульні ў карты’ (Машара). З польск.ramsz ’гульня ў карты, у якой прайграе той, у каго застаецца больш ачкоў’ (< ням.Ramsch або франц.ramas ’куча, хлам’).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
szmelc, ~u
м.
1. лом, ламачча;
2. сплаў (металаў);
3. барахло, хлам;
na szmelc! — нікуды не варта!; у (на) хлам!
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Tínnef
m -s разм.
1) хло́мазы́, хлам
2) лухта́, абы-што́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
непатрэ́бшчына, ‑ы, ж.
Разм.
1. Тое, у чым няма патрэбы, неабходнасці. Нельга, каб пачатак у апавяданні быў вялы, доўгі, загрува[шч]аны ўсякай непатрэбшчынай.Скрыган.// Непатрэбныя рэчы, хлам. Стары хляўчук быў застаўлены каністрамі, вёдрамі, завалены рознай непатрэбшчынай.Ваданосаў.
2. Глупства, бязглуздзіца, лухта. Трэба было перапыніць Яўгена, не даць нагаварыць непатрэбшчыны.Савіцкі.[Арцём Іванавіч] ішоў, а ў галаву лезла ўсялякая непатрэбшчына.Грахоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Разгламаздзі́ць ’разабраць, расплесці’ (Юрч. СНЛ), разгламазда́чыць, разгламаздзя́чыць ’разгрувасціць’ (Юрч. СНЛ), разгломоздзи́ць ’раструшчыць’ (Нас.), гламза́ ’неакуратная асоба’, гламжэ́нне ’псаванне, неакуратная работа’ (Юрч. СНЛ). Здзіўляе фармальнае падабенства з гламазда́ ’расцяпа, нехлемяжы і пад.’ (гл.), але ў такім выпадку застаюцца незразумелымі семантычныя сувязі. Апошнія формы можна параўнаць з літ.glamužỹs ’кіпа’, ’стос’, glámžymas ’камячанне’, glámžyti ’камячыць’. Фармальнае падабенства прымушае меркаваць і пра сувязь з гро́мазд (гро́мызд, гро́мыст) ’вялікія непатрэбныя рэчы, хлам’ (Юрч.; мсцісл., Нар. сл.), рус.гро́мо́зд ’куча непатрэбных рэчаў, хлам’, громозди́ть ’бязладна класці’, польск.gromaździć ’нагрувашчваць’, якія звязаны з грамада́ (гл.), а ‑л‑ на месцы ‑р‑ узнікла пад уплывам слова гламазда.