по́дмазка, -і, ДМ -зцы, мн. -і, -зак, ж.

1. Кавалачак сала, здору і пад., якім падмазваюць скавараду, калі пякуць бліны.

2. перан. Хабар, грошы або матэрыяльныя каштоўнасці, якія даюцца службовай асобе як подкуп (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

sweetener [ˈswi:tnə] n.

1. саладзі́льнае рэ́чыва, сало́дзіва

2. infml ха́бар, «удзя́чнасць»

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

бакшы́ш

(тур. bachšyš, ад перс. bächšiš)

уст. хабар; гасцінец, чаявыя.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

взя́тка ж.

1. (подкуп) ха́бар, -ру м., мн. нет;

дать взя́тку даць ха́бар;

2. (в картах) бі́тка, -кі ж.;

◊

взя́тки гла́дки ≅ як з казла́ малака́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

bribe

[braɪb]

1.

n.

ха́бар, по́дкуп -у m.

2.

v.t.

падкупля́ць; дава́ць або́ прапанава́ць ха́бар

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

◎ Лапушка 1 ’хлапушка’ (рас., Шатал.). Да хлапушка (гл.).

◎ Лапу́шка 2 ’хабар’ (паст., Сл. паўн.-зах.). Да лапах (гл.), даць у лапу ’даць хабар’. Параўн. польск. łapówka ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Рэ́бахі мн. л. ’махлярскія даходы’ (Нас.). Магчыма, з ідыш reveh ’даход, прыбытак’. Польск. арг. rebucha ’хабар’, rebuszka ’гасцінчык’ выводзяць з ст.-яўр. rebuchem ’хабар’ (Каня, Słownik, 188).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

куш

(фр. couche = стаўка ў гульні)

вялікая сума грошай; вялікі хабар.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

hush money

ха́бар за маўча́ньне

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Абры́вак ’хабар, магарыч’ (КЭС) да рваць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)