sweetener [ˈswi:tnə] n.

1. саладзі́льнае рэ́чыва, сало́дзіва

2. infml ха́бар, «удзя́чнасць»

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

бакшы́ш

(тур. bachšyš, ад перс. bächšiš)

уст. хабар; гасцінец, чаявыя.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

взя́тка ж.

1. (подкуп) ха́бар, -ру м., мн. нет;

дать взя́тку даць ха́бар;

2. (в картах) бі́тка, -кі ж.;

◊

взя́тки гла́дки ≅ як з казла́ малака́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

bribe

[braɪb]

1.

n.

ха́бар, по́дкуп -у m.

2.

v.t.

падкупля́ць; дава́ць або́ прапанава́ць ха́бар

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

◎ Лапушка 1 ’хлапушка’ (рас., Шатал.). Да хлапушка (гл.).

◎ Лапу́шка 2 ’хабар’ (паст., Сл. паўн.-зах.). Да лапах (гл.), даць у лапу ’даць хабар’. Параўн. польск. łapówka ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Рэ́бахі мн. л. ’махлярскія даходы’ (Нас.). Магчыма, з ідыш reveh ’даход, прыбытак’. Польск. арг. rebucha ’хабар’, rebuszka ’гасцінчык’ выводзяць з ст.-яўр. rebuchem ’хабар’ (Каня, Słownik, 188).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

куш

(фр. couche = стаўка ў гульні)

вялікая сума грошай; вялікі хабар.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

hush money

ха́бар за маўча́ньне

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Абры́вак ’хабар, магарыч’ (КЭС) да рваць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Куба́р 1 ’плеценая невялікая карзінка’ (Сцяшк. Сл., Нар. лекс., Сл. паўн.-зах.). Параўн. кубар 2. Тут наглядаецца семантычная сувязь назваў глінянай пасуды і пляцення. Гл. Трубачоў, Ремесл. терм., 244.

Куба́р 2 ’гліняны збан’ (Касп.). Да кубар 1 (гл.) і куб 2.

Куба́р 3 ’хабар’ (Нас., Гарэц., Др.-Падб., Яруш.). Да кубар 2. Паралелізм у значэннях ’збан’ і ’хабар’ відавочны таксама ў іншых прыкладах. Параўн. польск. kuban ’хабар’ і рус. кубан ’збан’. У кубар не выключана кантамінацыя *кубан і хабар. Гл. Слаўскі, 3, 294.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)