возни́чий уст. во́знік, -ка м.; фурма́н, -на́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ямшчы́к, ‑а, м.

Фурман на паштовых, ямскіх конях.

[Цюрк.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

або́знік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Абозны возчык, фурман.

2. Ваеннаслужачы абозных часцей (разм.).

3. перан. Той, хто адстае, пляцецца ў хвасце (разм.).

Раўняцца па перадавіках, а не па абозніках.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Kútscher

m -s, - фу́рман, во́зчык

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ку́чер фу́рман, -на м., рамі́знік, -ка м., вазні́ца, -цы м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

carter

[ˈkɑ:rtər]

n.

хурма́н, фурма́н -а́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

furman

м. фурман; вазак; балагол

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

возни́ца во́знік, -ка м., ваза́к, -ка́ м.; (кучер) фурма́н, -на́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

coach man

во́зьнік -а, фу́рман -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

рысі́сты, ‑ая, ‑ае.

Які мае добрую рысь ​1 (пра каня). Фурман ледзьве стрымліваў спрыт мышастых рысістых коней. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)