übertrgen

*

I

vt

1) перано́сіць

2) перадава́ць, транслі́раваць

durch den Rndfunk ~ — транслі́раваць па ра́дыё

3) усклада́ць (на каго-н.), даруча́ць (каму-н.)

4) пераклада́ць (на іншую мову)

in Musk ~ — перакла́сці на му́зыку

II

a перано́сны, фігура́льны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

nadzieja

nadziej|a

ж. надзея;

mieć ~ę — мець надзею, спадзявацца;

pokładać (w kim) ~ę — ускладаць (на каго) надзею;

stracić ~ę — страціць надзею;

łudzić się ~ą — ашукваць (зводзіць) сябе надзеямі;

czynić — ( komu)

~e — абнадзейваць (каго);

kobieta przy ~i — цяжарная

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

абвінавачваць, вінаваціць, вініць, складаць, складаць віну, ускладаць віну, прыпісваць віну, нападаць, вярнуць, зварочваць, валіць, узвальваць, узвальваць віну; ківаць, закідаць (перан., разм.) □ валіць шышкі, вешаць сабак

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

лю́дзі, людзей, Д людзям і (радзей) людзям, Т людзьмі, М аб людзях і (радзей) людзях; адз. няма.

1. Мн. да чалавек. Усюды было поўна людзей, і ўсе былі радасныя, вясёлыя. Лынькоў. Свет не без добрых людзей. Прыказка. // чаго ці якія. Асобы, якія належаць да пэўнага асяроддзя або характарызуюцца наяўнасцю якіх‑н. агульных прымет. Савецкія людзі. Людзі навукі. □ Можна спадзявацца, што з Панямоні прыбудуць Тарас Іванавіч Шырокі і Базыль Трайчанскі. Але на апошніх двух ускладаць надзей не варта — яны людзі сямейныя. Колас.

2. Іншыя, пабочныя асобы (для абазначэння няпэўна дзеючай асобы). Не хвалі сябе, няхай людзі пахваляць. Прыказка.

3. Асобы, якія выкарыстоўваюцца ў якой‑н. справе; кадры. Да нас на работу наступілі новыя людзі. // У ваенным асяроддзі — асабовы склад войска, жывая сіла. Сёння людзі падраздзялення капітана Грэкава, якія прыйшлі сюды ўлетку 1944 года, просяць аб прысваенні іхняй заставе імені «Васемнаццаці паўшых герояў». Брыль.

4. Уст. Слугі, парабкі, наймічкі.

•••

Маладыя людзі — а) моладзь мужчынскага полу, юнакі; б) малады мужчына і дзяўчына.

Бываць на людзях гл. бываць.

Вывесці ў людзі гл. вывесці.

Выйсці (выбіцца) у людзі гл. выйсці.

Людзі добрай волі — чэсныя людзі, якія хочуць шчасця і міру народам. За мір і дружбу вечную Рады Шчыльней злучайце, Людзі добрай волі. А. Александровіч.

На людзях — на віду ў іншых. [Зіна] на людзях стрымлівалася, нават бадзёрылася, а дома дасць волю слязам. Васілёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

buen

1.

vt

1) будава́ць

2) апрацо́ўваць (поле)

2.

1.

vi (auf A) усклада́ць надзе́i, разлі́чваць (на каго-н., на што-н.)

auf sein gtes Glück ~ — спадзява́цца на сваё шча́сце

Schlösser in die Luft ~ — будава́ць паве́траныя за́мкі

2) разво́дзіць (расліны)

Wein ~ — разво́дзіць вінагра́д

3) (auf D) грунтава́ць (на чым-н. – меркаванне і г.д.)

auf Sand ~ — будава́ць на пяску́, тс. перан.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

полага́ть несов.

1. (предполагать) меркава́ць; (считать) лічы́ць; (думать) ду́маць;

я полага́ю, что сде́лаю рабо́ту в срок я мярку́ю (ду́маю, лічу́), што зраблю́ рабо́ту ў тэ́рмін;

как вы полага́ете? як вы мярку́еце (ду́маеце, лі́чыце)?;

полага́ть кого́-л. больны́м офиц. лічы́ць каго́е́будзь хво́рым;

полага́ть свои́м до́лгом уст. лічы́ць сваі́м абавя́зкам;

не полага́л я в нём тако́й пры́ти! не ду́маў я, што ў яго́ такі́ спрыт!;

на́до полага́ть вводн. сл. трэ́ба ду́маць;

2. уст. (класть) кла́сці; (возлагать) усклада́ць;

полага́ть нача́ло чему́-л. уст. кла́сці пача́так чаму́е́будзь.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

rest

I [rest]

1.

n.

1) сон сну m.; адпачы́нак -ку m.

a good night’s rest — спако́йны сон уначы́

to allow an hour for rest — даць адну́ гадзі́ну для адпачы́нку

2) супако́й -ю m., супакае́ньне n.

to give short rest from pain — нако́ратка супако́іць боль

3) супы́н -у m.

to bring car to rest — спыні́ць машы́ну

4) Mus. па́ўза f

5) сьмерць, магі́ла f.

2.

v.i.

1) спаць

Lie down and rest — Ляж і сьпі

2) адпачыва́ць

3) спыня́цца, затры́мвацца

4) дава́ць адпачы́ць, перадыхну́ць каму́

5) (against) абапіра́цца

The ladder rests against the wall — Драбі́на абапіра́ецца на сьцяну́

6) усклада́ць (надзе́ю на каго́)

7) ляжа́ць па́парам (пра зямлю́)

- be at rest

- lay to rest

II [rest]

n.

рэ́шта f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

lay3 [leɪ] v. (laid)

1. кла́сці, пакла́сці (асцярожна, акуратна);

lay the basis/foundation(s) заклада́ць асно́вы;

2. lay the table накрыва́ць (на) стол;

3. не́сціся; не́сці/кла́сці я́йкі (пра птушак); адклада́ць/кла́сці я́йцы (пра насякомых, паўзуноў, млекакормячых)

lay the blame on усклада́ць віну́ (на каго-н.)

lay aside [ˌleɪəˈsaɪd] phr. v.

1. адкла́сці, адста́віць убок

2. захава́ць на бу́дучае

lay down [ˌleɪˈdaʊn] phr. v.

1. пакла́сці; скла́сці (зброю, інструменты і да т.п.)

2. закла́сці (фундамент будынка)

3. устана́ўліваць, вызнача́ць (правілы і да т.п.)

lay off [ˌleɪˈɒf] phr. v. infml

1. звальня́ць (звыч. часова)

2. спыні́ць рабі́ць або́ ўжыва́ць што-н.;

He should lay off alcohol before it’s too late. Пакуль не позна, яму трэба кінуць піць.

lay out [ˌleɪˈaʊt] phr. v.

1. выкла́дваць; раскла́дваць;

He laid out the map. Ён разгарнуў карту.

2. планава́ць, праектава́ць

3. infml тра́ціць гро́шы

4. infml павалі́ць, збіць з ног

lay up [ˌleɪˈʌp] phr. v. (with) быць прыкава́ным да ло́жка (з-за хваробы);

He was laid up with a broken leg. Ён быў прыкаваны да ложка з-за зламанай нагі.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Vertruen

n -s даве́р (auf, in A, zu D – да каго-н., да чаго-н.)

im ~ — па сакрэ́це, канфідэнцы́йна

im ~ gesgt — памі́ж на́мі ка́жучы

j-m, iner Sche (D) ~ schnken; zu etw. (D) ~ hben [hgen] — адчува́ць [мець] даве́р да каго́-н., чаго́-н.

zu j-m ~ fssen — прася́кнуцца даве́рам да каго́-н.

er erwckt ~ — ён выкліка́е даве́р да сябе́

sein ~ in j-n, in etw. (A) stzen — усклада́ць надзе́ю на каго́-н., што-н.

sich in j-s ~ schlichen* [sthlen*] — укра́сціся [уце́рціся] у даве́р да каго́-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

stzen

1.

vt

1) (па)садзі́ць, паста́віць; устана́ўліваць; кла́сці; змяшча́ць (што-н., куды-н.)

ein Dnkmal ~ — паста́віць по́мнік

j-n an Land ~ — вы́садзіць каго́-н. на бе́раг

den Hut auf den Kopf ~ — надзе́ць капялю́ш

sich (D) etw. in den Kopf ~ — убі́ць сабе́ што-н. у галаву́

2) садзі́ць (расліны)

3) рабі́ць ста́ўку (у гульні)

4) палігр. набіра́ць

5) у розных словазлучэннях:

j-n matt ~ — шахм. паста́віць мат каму́-н.

iner Sche (D) ein nde ~ — пакла́сці кане́ц чаму́-н.

grße Hffnungen auf j-n, auf etw. ~ — усклада́ць вялі́кія надзе́і на каго́-н., на што-н.

Vertruen auf j-n ~ — давяра́ць каму́-н.

sich (D) ein Ziel ~ — паста́віць сабе́ мэ́ту

es wird Hebe ~ — бу́дзе наганя́й

2.

vi (h, s) (über A) пераско́чыць це́раз што-н.

über inen Fluß ~ — перапра́віцца це́раз раку́

3.

(sich)

1) садзі́цца

2) асяда́ць, адсто́йвацца, апада́ць

3)

sich in den Bestz von etw. (D) ~ — авало́даць чым-н.

sich mit j-m in Verbndung ~ — звяза́цца з кім-н.

sich zur Rhe ~ — пайсці́ на адпачы́нак [на пе́нсію]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)