усклада́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. усклада́ю усклада́ем
2-я ас. усклада́еш усклада́еце
3-я ас. усклада́е усклада́юць
Прошлы час
м. усклада́ў усклада́лі
ж. усклада́ла
н. усклада́ла
Загадны лад
2-я ас. усклада́й усклада́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час усклада́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

усклада́ць несов.

1. (на что-л.) класть;

2. (торжественно класть) возлага́ть;

3. (поручать) возлага́ть;

1-3 см. ускла́сці, узлажы́ць;

◊ у. надзе́і — возлага́ть наде́жды

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

усклада́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да ускласці.

•••

Ускладаць надзеі на каго-што — чакаць ад каго‑, чаго‑н. ажыццяўлення сваіх надзей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усклада́ць гл. ускласці

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ускла́сці, -ладу́, -ладзе́ш, -ладзе́; -ладзём, -ладзяце́, -ладу́ць; -ла́ў, -ла́ла; -ладзі́; -ла́дзены; зак.

1. каго-што на што. Пакласці на што-н., паверх чаго-н.

У. плуг на калёсы.

2. што на што. Урачыста пакласці.

У. вянок на магілу.

3. што на каго (што). Даручыць што-н. каму-н.

У. адказнасць на каго-н.

◊

Ускласці віну на каго — палічыць вінаватым каго-н.

Ускласці або узваліць на плечы каго, чые, каму — абцяжарыць чым-н. (звычайна працай, клопатамі; разм.).

|| незак. усклада́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і ускла́дваць, -аю, -аеш, -ае.

◊

Ускладаць надзеі на каго-што (кніжн.) — чакаць ад каго-, чаго-н. ажыццяўлення сваіх надзей.

|| наз. усклада́нне, -я, н. і ускла́дванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

возлага́ть несов. усклада́ць, ускла́дваць;

◊

возлага́ть наде́жды усклада́ць надзе́і;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ускла́дваць несов., см. усклада́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

усклада́цца, ‑аецца; незак.

Зал. да ускладаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усклада́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. ускладаць — ускласці (у 1–3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усклада́цца несов., страд. кла́сться; возлага́ться; см. усклада́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)